Ο Geoff Emerick έφυγε από τη ζωή προχθές στα 72 του χρόνια, προδομένος από την καρδιά του. Πρόκειτια για τον άνθρωπο που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του και τις ιδέες του στις ηχογραφήσεις των Beatles και δεκάδων άλλων καλλιτεχνών και γρούπ. Ένας πραγματικά οξυδερκής, διορατικός και ανήσυχος μηχανικός ήχου και ηχολήπτης, ένας πραγματικά χαρισματικός καλλιτέχνης και γκουρού του ήχου που με τις ιδέες και το έργο του ενέπνευσε πολλές γεννιές ηχοληπτών και μουσικών, έχοντας κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής βιομηχανίας όπως την ξέρουμε. Τα συνολικά 4 βραβεία Grammy που του απονεμήθηκαν κατά τη διάρκεια της καριέρας του είναι ενδεικτικά του έργου του και της επιρροής του.
Ο ίδιος ξεκίνησε στην ΕΜΙ ως βοηθός ηχολήπτη στα 15 του μόλις χρόνια , ενώ είχε την τύχη να βρεθεί στην πρώτη ηχογράφηση των Beatles στην ΕΜΙ (η οποία έγινε από τον Norman Smith), το 1962 όταν οι fab four με την τελική τους σύνθεση (και για πρώτη φορά με τον Ringo Starr πίσω από το drum kit) ηχογράφησαν το ντεμπούτο σίνγκλ τους ‘Love me do’.
Ως βοηθός ηχολήπτη συμμετείχε στις ηχογραφήσεις των «She Loves You» και «I want to hold your hand», ενώ την ίδια περίοδο (1964-65) συμμετείχε και στις ηχογραφήσεις άλλων καλλιτεχνών όπως η Judy Garland, οι Hollies και άλλοι, ενώ η πρώτη Νο1 δουλειά του ήταν το ‘Pretty Flamingo’ των Manfred Man…
Το 1966 ο Emerick, κατόπιν εισήγησης του George Martin προήχθη σε recording engineer των Beatles και το πρώτο άλμπουμ του με αυτή την ιδιότητα ήταν το ‘Revolver’. Το πρώτο τρακ που ηχογράφησε για το δίσκο ήταν το Tommorow Never Knows, και αναμφίβολα η ψυχεδελική ατμόσφαιρα του άλμπουμ έδωσε έμπνευση και στον ίδιο, καθώς τμήματα των φωνητικών του Lennon πέρασαν στην Leslie καμπίνα του στουντιακού Hammond organ και έτσι ηχογραφήθηκαν, ενώ στο LP υπήρχαν tape loops και reverse gtr parts που ήταν τα πρώτα που συναντάμε στις ηχογραφήσεις pop μουσικής.
Ο Emerick ήταν επίσης ο μηχανικός ήχου που ηχογράφησε το περίφημο Sgt Peppers Lonely Harts Club Band όπου μια από τις μεγάλες προκλήσεις ήταν να δώσει την ατμόσφαιρα του τσίρκου στο ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, κάτι που τελικά πέτυχε με την παρότρυνση του Martin να κόψει μ’ ένα ψαλίδι σε κομματάκια το tape με τις πολλαπλές ηχογραφήσεις που είχε μιξάρει και εν συνεχεία να το κολλήσει ο ίδιος με το χέρι φυσικά και με εντελώς τυχαία σειρά. Το εν λόγω άλμπουμ του χάρισε και το πρώτο του Γράμμυ…
Ωστόσο, το White album που ακολούθησε ήταν μια κακή εμπειρία για τον Emerick καθώς για μια σειρά από λόγους και προστριβές αποφάσισε να αποσυρθεί από τις ηχογραφήσεις, επέστρεψε όμως δριμύτερος για τις ηχογραφήσει του Abbey Road με τη μαγική B side. Για το άλμπουμ αυτό ο Emerick κέρδισε το δεύτερο από τα 4 Grammy Awards που έχει στην κατοχή του, ενώ η πολύ καλή του σχέση με το McCartney τον έφερε στην καρέκλα του recording engineer κατά τις ηχογραφήσεις του επίσης θρυλικού Band on the Run (1974), μια δουλειά που του απέφερε ακόμα ένα Γράμμυ. Ωστόσο οι υπόλοιποι Beatles (Lennon & Harrison) τον θεώρησαν ως ‘άνθρωπο του Μάκα’ και αυτός ήταν ο λόγος που δεν συνεργάστηκαν μαζί του στις solo δουλειές που ακολούθησαν τη διάλυση των Beatles...
Εκτός των Beatles o Emerick δούλεψε σε άλμπουμ των Elvis Costello (ουσιαστικά ήταν ο παραγωγός του Imperial Bedroom and All This Useless Beauty), Badfinger, Art Garfunkel, America, Jeff Beck, Gino Vannelli, Supertramp, Cheap Trick,[7] Nazareth, Chris Bell,[7] Split Enz,[7] Trevor Rabin, Nick Heyward, Big Country, Gentle Giant, Mahavishnu Orchestra και Ultravox. μεταξύ άλλων...
Επίσης έκανε το demo tape της Kate Bush το οποίο της χάρισε ένα πολύ καλό δισκογραφικό συμβόλαιο με την EMI, καθώς και το πρώτο σόλο άλμπουμ του Matthew Fisher (Journey's End). Αντίστοιχα εξαιρετική ήταν η συνεργασία του με τη Nellie McKay για το ντεμπούτο άλμπουμ της (2004) με τίτλο Get Away from Me
Το 2003, έλαβε το 4ο Grammy του που ήταν το Technical Grammy Award για τη συνολική συνεισφορά του στη μουσική βιομηχανία.
Σημειωτέον ότι ο Emerick είχε και αξιόλογο συγγραφικό έργο, ενώ διοργάνωνε και πολλά workshops για νέους ηχολήπτες και μηχανικούς ήχου…
Αναμβίβολα ένας γκουρού του χώρου, του οποίου τα κατορθώματα ήταν τέτοια που ‘έβαλαν’ πολλούς από εμάς σε αυτή τη δουλειά…
