Στην έκθεση MusicWorld Expo 2016 και στο περίπτερο του γνωστού οίκου DRUMStore (του κ.Γιώργου Μεταλληνού) ανακαλύψαμε την παρουσία ενός νέου κατασκευαστή Snare drums τον κ. Μηνά Χαρονυκτάκη και του ζητήσαμε να μας πει μερικά λόγια για τα προϊόντα του και τις μελλοντικές φιλοδοξίες του...
aLive: Κύριε Χαρονυκτάκη, πόσα χρόνια ασχολείστε με την κατασκευή τυμπάνων;
Δεν φτιάχνω πολλά χρόνια τύμπανα, βασικά πειραματίζομαι με τα τύμπανα που είχα στην διάθεσή μου μιας και είμαι ντράμερ τουλάχιστον 25 χρόνια. Τα τελευταία 2 χρόνια όμως ασχολούμαι ουσιαστικά με την κατασκευή.
aLive: Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να φτιάξετε τα δικά σας τύμπανα;
Όπως ανέφερα, ασχολούμαι με την μουσική 25 χρόνια, στο διάστημα αυτό προσπαθώντας να έχω τον δικό μου ήχο έκανα πολλές αλλαγές στα τύμπανα που είχα ... Κανένα όμως δεν ήταν στα δικά μου δεδομένα. Ακόμη και Snare άνω των 1000€ έπρεπε να το αλλάξω. Τότε κατανόησα πως με τις αλλαγές δεν μπορούσα να βελτιώσω ουσιαστικά την επιθυμητή ακουστική των οργάνων μου.
aLive: Δηλαδή μας λέτε πως aν θέλουμε τον δικό μας ήχο πρέπει να φτιάξουμε μόνοι μας τα όργανά μας;
Αυτό θα ήταν ίσως το ιδανικό , αλλά όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται βαθιά γνώση των ξύλων και εκατοντάδες ώρες δοκιμών και κατεστραμμένων υλικών μέχρι να βρούμε την άκρη του νήματος για την κατασκευή του 1ου ταμπούρου που θα “ακούγεται” έστω και στοιχειωδώς. Εγώ λόγω γνώσεων επάνω στην ξυλουργική τέχνη κατάφερα να προσπεράσω τούς σκοπέλους των προβλημάτων που αντιμετώπισα, κι έτσι είμαι εδώ σήμερα με την παραγωγή των δικών μου τυμπάνων.
aLive: Πόσο χρόνο σας παίρνει η κατασκευή ενός Snare Tom και τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε;
Mου κάνατε ίσως την πιο πολύπλοκη ερώτηση. Κατ’ αρχάς ας πούμε στους αναγνώστες σας ;oτι ένα χειροποίητο τύμπανο περνά από πάρα πολλά στάδια μέχρι να δεί την τελική του μορφή. Το 1ο στάδιο είναι βέβαια η επιλογή της απαραίτητης ξυλείας και η προεργασία για την τελική της μορφοποίηση, το 2ο στάδιο είναι η επιλογή της διαμέτρου του οργάνου και η κατασκευή χειροποίητου “καλουπιού” για την ολοκλήρωσή του και το 3ο στάδιο και ίσως ακόμα πιο κουραστικό είναι η έναρξη της κατασκευής μέχρι την ολοκλήρωση του σώματος του τυμπάνου το οποίο μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 3-4 εβδομάδες ανάλογα με τις “στρώσεις” και την ποιότητα τις ξυλείας, καθώς και με τις συνθήκες περιβάλλοντος (υγρασία – ξηρότητα… ). Επίσης στη χώρα μας είναι πολύ δύσκολο να βρείς σε προσιτή τιμή τα μεταλλικά τμήματα (κλειδιά – στεφάνια - στηρίγματα κλπ) μιας και είναι τα περισσότερα εισαγωγής και οι ποιότητες έχουν μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους. Και ακόμη δεν έχουμε φτάσει στο τελικό φινίρισμα που απαιτεί ανάλογα με το τελικό υλικό και το σωστό γυάλισμα.
aLive: Δηλαδή μας λέτε πώς ένα χειροποίητο όργανο μπορεί να κάνει και 4 εβδομάδες και περισσότερο για να φτιαχτεί, άρα οι τιμές του που μπορεί να κυμαίνονται, και κατά πόσο μπορεί να είναι προσιτές στους χρήστες;
Πολλοί μου λένε ότι τα χειροποίητα όργανα είναι ακριβά, ξεχνούν βέβαιa τις ώρες που χρειάζονται για την κατασκευή τους καθώς και τις ιδιαιτερότητες του κάθε οργάνου (ξυλεία – διάμετρος – βάθος - στρώσεις κλπ). Ένα όργανο με λιγότερες “στρώσεις” έχει λιγότερα υλικά και λιγότερη δουλειά, αλλά ακριβότερη πρώτη ύλη... και το κάθε ένα γίνεται σε δικό του “καλούπι”. Βέβαια με τις σημερινές συνθήκες όλα αυτά είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα, πάντως εγώ έχοντας αγοράσει αρκετά “βιομηχανοποιημένα” ταμπούρα κι έχοντας πληρώσει εκατοντάδες € κατάλαβα πως ένα ακριβό όργανο τελικά είναι πάντοτε φθηνότερο στα χέρια ενός καλού μουσικού..
aLive: Κλείνοντας την κουβέντα μας θα ήθελα να μου πείτε τα μελλοντικά σας σχέδια
Στα άμεσα σχέδιά μου είναι να δημιουργήσω μια καλή γκάμα προϊόντων και στη συνέχεια να προχωρήσω στην παρουσίαση πλήρους σετ τυμπάνων και άλλων κρουστών. Όλα αυτά όμως απαιτούν μεγάλο χρονικό διάστημα και θα εξαρτηθεί η πορεία των κατασκευών μου από την αποδοχή που θα έχουν τα ταμπούρα μου στους μουσικούς της χώρας μας κι όχι μόνο…
Όσοι ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή μαζί μου μπορούν να με βρούν στο FaceBook
aLive: Σας ευχόμαστε τα προϊόντα σας να έχουν την καλύτερη δυνατή αποδοχή εντός (και κυρίως) εκτός Ελλάδας...
