-Coldplay, U2, Metallica, Twenty One Pilots, Jason Aldean, Zac Brown, Lynyrd Skynyrd, Justin Timberlake, Post Malone, Lady Gaga, KISS, Kane Brown, Chris Stapleton, Foo Fighters, Eagles, Billie Eilish, Cher, Miranda Lambert, Billy Joel, Nick Cannon, Reba McEntire, Harry Styles, Madonna, Kings of Leon, Aventura, Cole Swindell, Pearl Jam και δεκάδες άλλοι…

-Τι είναι όλοι αυτοί ρε? λίστα με αοιδούς και μπάντες που άκουγες καθημερινά στον εγκλεισμό σου?
-Όχι ακριβώς, είναι μερικοί μόνο από τους καλλιτέχνες που έχουν αναρτηθεί στο Crew Nation, ένα παγκόσμιο ταμείο αρωγής που δημιούργησε η Live Nation

-Και τι ακριβώς είπαμε ότι έκαναν αυτοί?
-Στήριξαν, οικονομικά κυρίως, τους τεχνικούς και το ευρύτερο προσωπικό που εργάζεται για να στηθούν, να ξεστηθούν και να λειτουργήσουν οι συναυλίες και τα show τους σε όλο τον κόσμο. Ολους δηλαδή που κάποια στιγμή δούλεψαν γι’ αυτούς και που τώρα έχουν μείνει ουσιαστικά άνεργοι λόγω της πανδημίας. Ετσι, δεν τους βοήθησαν μόνο οικονομικά, αλλά αναγνώρισαν έμμεσα και την πολύτιμη συνεισφορά τους στην δουλειά, την καριέρα και την επιτυχία τους.

-Χμμμ… Live Nation είπες? Αυτοί δεν είναι κάτι σαν το μονοπώλιο της παγκόσμιας συναυλιακής πιάτσας? Σκιτζήδες Αμερικάνοι, καπιτάλες με τη βούλα…
-Θα μπορούσες να το πείς κι έτσι… Οντως έχω ακούσει ιστορίες από δικούς μας μεγαλο-παραγωγούς ότι είναι ιδιαίτερα σκληροί και στυγνοί με τα οικονομικά deal τους προκειμένου να διασφαλίσουν τη δουλειά τους και τα κέρδη τους (τα δικά τους και των πελατών τους). Αλλά περίπου έτσι είναι όλοι σε αυτό το χώρο καθώς η μπίζνα, ειδικά σε τόσο μεγάλη και παγκόσμια κλίμακα έχει ρίσκο και ιδιαιτερότητες. Τέλος πάντων, όποιοι κι αν είναι, αυτοί οργάνωσαν το Crew Nation Relief Fund for Live Music και όπως ανακοίνωσαν έβαλαν την πρώτη δωρεά στον κουμπαρά, ύψους 5 εκ.$, ενώ την ίδια στιγμή η μετοχή τους βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση, με ζημιά πάνω από 1 εκ $ την ημέρα, αφού η ‘συναυλιακή δουλειά’ έκλεισε παντού για φέτος το καλοκαίρι και προβλέπεται να ξανα-ανοίξει του χρόνου…

-Σου έχω πεί να βλέπεις πίσω από τα γεγονότα, μην καταπίνεις αμάσητο ότι σου σερβίρουν… Δεν καταλαβαίνεις ότι με τις δωρεές αυτές έχουν φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια? Ασε που το παίζουν και καλοί με μια ελεημοσύνη. Και στο κάτω – κάτω τι έδωσαν? Ψίχουλα… Ξέρεις τι βγάζουν αυτοί σε κάθε συναυλία?
-Ξέρω, ή μάλλον φαντάζομαι… Όμως ξέρω επίσης ότι πολλές μπάντες και καλλιτέχνες εκεί έξω (όχι μόνο μουσικοί και τραγουδιστές αλλά και ηθοποιοί, συγγραφείς κλπ) έχουν διοργανώσει και συμμετάσχει σε διάφορους (τοπικούς ή διεθνείς) μουσικούς μαραθώνιους και αντίστοιχα event από το home studio ή το καθιστικό τους, προκειμένου να μαζευτούν χρήματα για την αγορά ιατρικού εξοπλισμού ή για την ανακούφιση των ασθενέστερων ομάδων που έχουν πληγεί περισσότερο από την πανδημία. Κι επειδή είμαι αρρωστάκι με τον Springsteen πρόσφατα έβλεπα το "Jersey 4 Jersey" ένα broadcast Live event με τη συμμετοχή καλλιτεχνών (όχι μόνο μουσικών) από το New Jersey (Bruce Springsteen, Jon Bon Jovi, Tony Bennett, Jon Stewart, Whoopi Goldberg, Charlie Puth, SZA, Danny DeVito, Halsey, Chris Rock, Kelly Ripa, Chelsea Handler Saquon Barkley κλπ) οι οποίοι συγκέντρωσαν χρήματα και χορηγίες για τους πληττόμενους συμπολίτες τους. Παράλληλα, για να μην ξεχνιόμαστε, έγινε και δουλειά, καθώς δούλεψαν άνθρωποι του ευρύτερου κλάδου για να διοργανωθεί και να υλοποιηθεί όλο αυτό…

-Πάλι στη μπίζνα το πήγες… Τέλος πάντων… Ok θα μπορούσε κι εδώ να γίνει κάτι τέτοιο, σιγά το δύσκολο…
-Φυσικά και θα μπορούσε…Δεν έγινε όμως… Δεν έχω δει (έως τώρα τουλάχιστον) στα μέρη μας αντίστοιχες mainstream πρωτοβουλίες από λαοπρόβλητους και δημοφιλείς καλλιτέχνες ευρείας αποδοχής και από μεγάλα γραφεία παραγωγής που θα μπορούσαν να οργανώσουν όλο αυτό για ευρύτερο κοινωνικό όφελος, περνώντας έτσι ένα μήνυμα ότι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση σαν κι αυτή είμαστε όλοι μαζί και διασκεδάζουμε, προβληματιζόμαστε, συμμετέχουμε, βοηθάμε για ιερό σκοπό…

-Είσαι αφελής…
Ισως, μου το είπε κι άλλος αυτό εχθές. Αν το να σκέφτεσαι πάντοτε συλλογικά και ενωτικά είναι αφέλεια πάω πάσο… αλλά επιμένω… θα περίμενα να έχουν υπάρξει πρωτοβουλίες σαν κι αυτές που σου ανέφερα παραπάνω. Πρωτοβουλίες από καλλιτέχνες – κράχτες από το πάνω ράφι όσον αφορά τη δημοτικότητά τους (και για να σε προλάβω γιατί ξέρω τι ‘αντιδραστικός’ είσαι, η καλλιτεχνική αξία και προσφορά δεν είναι πάντα άμεσα συνδεδεμένη με τη δημοτικότητα), που θα έβαζαν πλάτη προσφέροντας πρώτοι ένα αγαπημένο τραγούδι τους, ένα στίχο τους, το ταλέντο τους στο να μας συγκινούν και να μας βγάζουν τον καλύτερο εαυτό μας, την εσωτερική λάμψη και τα ‘φώτα’ τους, την ‘ψυχή’ που αγαπήσαμε μέσα από τις ερμηνείες τους… Κι ένα μέσο μεροκάματό τους βρε αδελφέ, από τους έχοντες εξ’ αυτών (για να πάμε και στο ψητό) δείχνοντας έτσι το δρόμο της έμπρακτης βοήθειας και προς όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Και ξέρεις κάτι, δεν θα περιορίσω το κομμάτι της στήριξης και της βοήθειας μόνο προς το ευρύτερο ‘συνάφι’ μας, δηλαδή προς τον ‘κλάδο’ των τεχνικών και των ανθρώπων πίσω από τις παραγωγές, ή προς τους πιο άσημους μουσικούς, ηθοποιούς και λοιπούς συναδέλφους τους που παλεύουν εδώ και χρόνια για το μεροκάματο (και πολλοί από αυτούς είχαν αναγκαστεί να έχουν μαύρη εργασία, με αποτέλεσμα να μην πληρούν τα κριτήρια για τη λήψη έστω και των πενιχρών επιδομάτων βοήθειας που δίνονται αυτή τη στιγμή ή θα δοθούν στο μέλλον από την κράτος).
Θα περίμενα επίσης ένα συλλογικά έμπρακτο ευχαριστώ και στήριξη σε όλους αυτούς τους σύγχρονους ήρωες της διπλανής πόρτας που ανέδειξε η πανδημία, σε αυτούς που κράτησαν (έως τώρα τουλάχιστον) τη χώρα και το κράτος όρθιο ευρισκόμενοι στην πρώτη γραμμή της πανδημίας, αλλά και προς όλους τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας που τους βρήκε όλο αυτό στον ‘αέρα’ χωρίς καμία καβάντζα, αλλά πνιγμένους στις υποχρεώσεις έως το λαιμό.

-Για βάστα λίγο… Ετσι όπως το πας σε λίγο θα ζητήσεις να αντικαταστήσουν και το ίδιο το κράτος… Όλα αυτά, η στήριξη, η βοήθεια και τα μέτρα ανακούφισης αποτελούν υποχρεώσεις της πολιτείας και μόνο.
-Αυτό είναι δεδομένο, όμως και όσοι μπορούν να βοηθήσουν τον Πολιτισμό και τους ανθρώπους του είναι πολύτιμοι αυτές τις μέρες. Ισως και όλο αυτό να ήταν ένας τρόπος να ευαισθητοποιηθεί η πολιτεία ακόμα περισσότερο και να δει το πρόβλημα, καθώς μετά το προχθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού για μη τέλεση φεστιβάλ, συναυλιών και λοιπών μαζικών συναθροίσεων μέσα στο καλοκαίρι, είναι προφανές, ότι όλο το πολιτιστικό δυναμικό της χώρας θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Ισως και να καταρρεύσει. Και για να μη συμβεί αυτό, είναι προφανές ότι θα πρέπει να στηριχθεί για όσο χρειαστεί. Όχι επιλεκτικά, αλλά συνολικά. Τον τρόπο στήριξης που ίσως να μην είναι οριζόντιος (και ίσως δεν πρέπει να είναι), αλλά εξειδικευμένος για κάθε περίπτωση, θα τον βρούν οι αρμόδιοι των οποίων τη δυσκολία, τώρα που έπεσε σε όλους μας ο ουρανός στο κεφάλι, την κατανοώ και μάλιστα απόλυτα, όπως και το ότι πρέπει να κινηθούν βάσει προτεραιοτήτων που επιβάλλονται από το ΑΕΠ τη χώρας. Όμως θα πρέπει κι αυτοί να κατανοήσουν ότι για τον εν λόγω κλάδο θα πρέπει να σκεφτούν αλλιώς, με λιγότερα μαθηματικά, αριθμούς και αλγόριθμους, κοινώς με λιγότερο ψυχρή λογική. Αλλωστε, υπάρχουν δυο πράγματα (τουλάχιστον εδώ στα μέρη μας) που δεν μπαίνουν εύκολα στην ζυγαριά του ΑΕΠ της χώρας: ο Πολιτισμός και το Φιλότιμο…
Με την ελπίδα ότι θα υπάρξει μπόλικο από το δεύτερο για να μην αφανιστεί εντελώς το πρώτο…