Οσους ρωτάω για το αν και που θα δουλέψουν το φετινό καλοκαίρι, παρότι δικαίως γκρινιάζουν για την όλη κατάσταση, εν τούτοις στο τέλος μου λένε ότι ‘μιλάνε’ για δυο – τρείς δουλειές (περιοδείες μικρές ή μεγαλύτερες σημαίνει αυτό) και φαίνονται μάλλον αισιόδοξοι χωρίς ωστόσο να το λένε κιόλας, μιας και η γκρίνια παραμένει το εθνικό μας σπόρ. Ωστόσο, αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα λίγο πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά, καλό είναι να έχουμε ως οδηγό το περυσινό καλοκαίρι. Πέρυσι λοιπόν, σ’ ένα περιβάλλον γενικότερης απαισιοδοξίας, μιζέριας και κινδυνολογίας (με τις δεύτερες εκλογές Ιούνιο μήνα όπως θυμάστε) τελικά βγήκαν δουλειές για πολλούς. Φυσικά δεν γίνεται σύγκριση με τα προ 5ετίας / 6ετίας συναυλιακά δρώμενα, διότι σ’ αυτά τα επίπεδα μάλλον δεν θα επιστρέψουμε ποτέ ούτε εμείς, ούτε ο επιδοτούμενος πολιτισμός του οποίου τη διαχείριση είχαν αναλάβει οι ημέτεροι των υπουργείων, των νομαρχιών και των δήμων και ως γνωστόν είχαν επιδοθεί στις περισσότερες των περιπτώσεων σ’ ένα ατελείωτο φαγοπότι ή στην καλύτερη περίπτωση σε αλόγιστες σπατάλες.
Φέτος λοιπόν πιστεύω ότι οι συναυλίες θα κινηθούν αρκετά καλύτερα απ’ ότι πέρυσι που όπως είπα δεν ήταν τελικώς μια καταστροφική χρονιά. Βεβαίως τα γνωστά προβλήματα υπάρχουν και φυσικά θα εξακολουθούν να υπάρχουν αφού η φτώχεια φέρνει γκρίνια και ακόμα μεγαλύτερο ‘παζάρι’, με αποτέλεσμα να ετοιμάζονται να τρέξουν περιοδείες (σχετικά) πρώτης γραμμής με ενάμισι χιλιαρικάκι (ήχος – φώτα – μεροκάματα – πετρέλαια) και ‘Λυκαβητοί’ με αντίστοιχες τιμολογήσεις. Εδώ βεβαίως η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά σ’ αυτή την πιάτσα σ’ αυτό τον τόπο και κανείς μάλλον δεν μπορεί πλέον να κάνει τίποτα, αφού τα αίτια είναι γνωστά ήδη από την περίοδο των παχιών αγελάδων: παντελής απουσία επενδυτικού πλάνου στο σύνολο σχεδόν των rental εταιριών, υπερεξοπλισμός άνευ λόγου και αιτίας για μια μικρή χώρα 10 εκταομυρρίων, απουσία βασικού τιμοκαταλόγου ενοικίασης και το κυριότερο απουσία κοινής λογικής γενικότερα...

Βεβαίως ένα άλλο νέο δεδομένο έχει να κάνει με την τιμή των εισιτηρίων για τις φετινές συναυλίες και παραστάσεις που απ’ ότι μαθαίνω θα είναι σε αρκετές περιπτώσεις σημαντικά μειωμένα σε σχέση με πέρυσι. Οταν πολλές συναυλίες πρώτης γραμμής θα έχουν εισιτήριο που θα ξεκινάει από 8 και 10 ευρώ, τότε αντίστοιχα θα συμβούν τα εξής τινά: θα βοηθηθεί ακόμα περισσότερο ο θεατής για να παρακολουθήσει τον αγαπημένο του καλλιτέχνη και γκρούπ, όμως ο προυπολογισμός και το budget θα είναι μειωμένα και αυτό μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερες περικοπές τις οποίες θα πληρώσουν ξανά οι μουσικοί, οι τεχνικοί, οι rental εταιρίες, αλλά και οι εταιρίες παραγωγής αφού πολλοί εξ’ αυτών πάνε πλέον για μεροκάματο. Βεβαίως θεωρητικά και σύμφωνα με το νόμο του εμπορίου ‘η φθήνια τρώει τον παρά’ όμως στην περίπτωσή μας δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο ισχύει απόλυτα. Και αυτό το αναφέρω, διότι σε πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε σε κυριακάτικο φύλλο γνωστής εφημερίδας, οι Ελληνες δήλωσαν ότι μέσα στο 2013 θα κόψουν από το διασκέδαση το 75 με 80% του διαθέσιμου budget σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, αφού νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.
Αρα λοιπόν, ναι μεν αισιοδοξώ ότι θα γίνουν σαφώς περισσότερες δουλειές φέτος, ή τουλάχιστον θα ξεκινήσουν να γίνονται, όμως κρατάω μια πισινή για το θα δείξει το ταμείο εκεί γύρω στον Οκτώβρη που όλοι κάνουν τους λογαριασμούς τους...