Μετά από δυο παρατεταμένες εκλογικές αναμετρήσεις και με τη χώρα να διαθέτει επιτέλους κυβέρνηση, άρχισε ξανά να μπαίνει λίγο νερό στο μύλο της αγοράς. Αυτό συνέβη κυρίως διότι όλοι και όλα είχαν μείνει πίσω, οπότε όσοι αγόρασαν, επένδυσαν, άνοιξαν ή ανακαίνισαν μαγαζιά, έκαναν καθυστερημένα μεν, αλλά μαζικά και σε γρήγορο χρόνο τις όποιες επιλογές, αγορές και επενδύσεις τους.
Εκτός όμως αυτού του συγκυριακού και μάλλον αναμενόμενου έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, γεγονότος, αυτή τη στιγμή η αγορά και οι βασικοί παίκτες – ρυθμιστές της (αντιπρόσωποι & dealers) πρέπει να αντιληφθούν ότι αρχίζει να διαμορφώνεται ένα διαφορετικό και ουσιαστικά θετικό κλίμα όσον αφορά το εμπορικό κομμάτι, το οποίο πρέπει να το υποστηρίξουν και οι ίδιοι στρατηγικά και επιτέλους για πρώτη ίσως φορά οργανωμένα, ώστε να εκμεταλλευθούν εν συνεχεία τα οφέλη που θα προκύψουν.
Κι για να μη νομίζετε ότι έχω παραισθήσεις, όταν μέσα στη δίνη της κρίσης κάνω λόγο για την ευκαιρία της αγοράς μας, εξηγούμαι: ναι συνεχίζω να βλέπω και να έρχομαι καθημερινά σε επαφή με παλιούς και νέους μουσικούς που αγοράζουν από το δημοφιλές Γερμανικό cyberstore, με τους παλαιότερους να εξακολουθούν να διηγούνται στους νέους το πόσο μεγάλο πάρτυ είχαν κάνει με τις τιμές όλα τα προηγούμενα χρόνια οι αντιπροσωπείες στα μέρη μας (οι περισσότερες αν όχι όλες) και συνάμα πόσο μέτριο ήταν το επίπεδο της εξυπηρέτησης και της συνολικής υποστήριξης. Εξακολουθώ επίσης να βλέπω νέους μουσικούς και τεχνικούς να είναι μόνιμα δικτυωμένοι και να προτιμούν τα ηλεκτρονικά μαγαζιά της αλλοδαπής (και δη της γερμανικής αγοράς) κυρίως, δίχως να ασχολούνται καν με το αν το προϊόν που θέλουν αντιπροσωπεύεται στη χώρα μας και πόσο κοστίζει εδώ…
Αυτή όμως είναι η μια όψη του νομίσματος, διότι πλέον σιγά – σιγά αρχίζουμε να βλέπουμε και την άλλη του όψη. Ποια είναι αυτή; Ότι έχω βρεθεί μπροστά σε προβληματισμένους μουσικούς, τεχνικούς και άλλους χειριστές επαγγελματικών προϊόντων ήχου και μουσικής, οι οποίοι εκφράζουν ανοικτά πλέον τις ‘ενοχές τους’ όταν συνειδητοποιούν ότι σε τέτοιους καιρούς, τα χρήματά τους πάνε απευθείας στη Μέρκελ και δεν μένουν εδώ. Όταν τους ενημερώνω για το ύψους του τζίρου του εν λόγω καταστήματος (αλλά και άλλων) από τη χώρα μας, οι περισσότεροι μένουν άναυδοι αρχικά, κι εν συνεχεία τα παίρνουν στο κρανίο και φαίνεται να το πιστεύουν όταν δηλώνουν ότι την επόμενη φορά που θα αγοράσουν κάτι θα το ψάξουν και στα μέρη μας και θα φροντίσουν να το αγοράσουν από δω…
Αυτή η στροφή στα ‘Ελληνικά προϊόντα’ και υπηρεσίες αλλά και η αντιγερμανική τάση που κακά τα ψέματα δικαίως ή μη, κυριαρχεί σε όλη σχεδόν την Ευρώπη (να σας θυμίσω το πρόσφατο ποδοσφαιρικό Euro όπου όλη σχεδόν η Ευρώπη υποστήριζε τους αντιπάλους της Γερμανίας), είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επικοινωνηθεί επιτέλους μαζικά και οργανωμένα ότι δεν είναι ανάγκη κάποιος να αναζητήσει εξοπλισμό μόνο από το εξωτερικό προκειμένου να βρει καλύτερες τιμές και υπηρεσίες. Πλέον μπορεί να το κάνει και στην Ελλάδα ως ένα μεγάλο βαθμό τουλάχιστον, διότι όπως και να το κάνουμε, οι παιδικές ασθένειες δεν ξεπερνιούνται εύκολα και ειδικά εν μέσω κρίσης. Και αναφέρομαι κυρίως στο πρόβλημα της διαθεσιμότητας των προϊόντων, αφού σύμφωνα με την έρευνα αγοράς που έχει κάνει το aLive, αυτή τίθεται ως το Νο 1 πρόβλημα από τους αγοραστές…
Μια άλλη, εξίσου σημαντική συγκυρία, την οποία υποθέτω ότι τη γνωρίζουν πολύ καλύτερα από μένα οι αντιπρόσωποι, έχει να κάνει με το ότι ολοένα και περισσότερες κατασκευάστριες εταιρίες έχουν πλέον σημαντικά προβλήματα με τον Thomann και πολλοί έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι πλέον ήρθε η ώρα για δραστικές λύσεις. Βεβαίως αυτό δεν αναιρεί και την τεράστια δική τους ευθύνη για την όλη κατάσταση εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, αφού πριόνιζαν επιμελώς το κλαδί πάνω στο οποίο και οι ίδιοι κάθονταν. Τώρα που κατάλαβαν ότι έχουν ολοένα και περισσότερο το ρόλο του κράχτη και του αναβαθμιστή των no name OEM ανταγωνιστικών τους προιόντων που κυριαρχούν στις εκάστοτε best seller κατηγορίες ανά προϊόν του συγκεκριμένου ηλεκτρονικού καταστήματος, τρέχουν και δε φτάνουν. Ας είναι όμως, κάλλιο αργά παρά αργότερα…
Κλείνοντας, θα ήθελα να απευθυνθώ στους αντιπροσώπους, τα ηλεκτρονικά καταστήματα και τους dealer και να τους παροτρύνω να εκμεταλλευτούν τη συγκεκριμένη συγκυρία, όχι μόνο μεμονωμένα, αλλά και στοιχειωδώς έστω συλλογικά και οργανωμένα. Το να διοργανώσουν π.χ. μια καμπάνια που να καλεί τους πελάτες τους να προτιμούν τις Ελληνικές εταιρίες εισαγωγής, δεν είναι ούτε μεμπτό, ούτε δύσκολο να γίνει. Είναι απλά το αυτονόητο… Αλλωστε δεν είστε πια και τόσοι πολλοί για να μην μπορείτε να συννενοηθείτε. Λίγη καλή διάθεση χρειάζεται και ένας απλά στοιχειώδης συντονισμός…
Για σκεφτείτε το…
