Οι NAMM & Musikmesse έκαναν το πείραμα. Τώρα το αν αυτό πέτυχε ή όχι, είναι κάτι που θα φανεί στη διάρκεια του χρόνου. Ποιο ήταν το πείραμα; Μα φυσικά η συνένωση των δυνάμεων των δυο διεθνών και σημαντικότατων εκθέσεων για να μπούν από κοινού στη Ρώσικη αγορά. Μια αγορά αρκετά παρθένα, αναπτυσσόμενη και με μεγάλες προοπτικές. Οσοι λοιπόν περίμεναν τα αποτελέσματα της εν λόγω έκθεσης για να βγάλουν τα πρώτα τους ασφαλή συμπεράσματα στηριζόμενοι πλέον σε πραγματικούς αριθμούς και όχι σε απλούς υπολογισμούς και προσδοκίες, ιδού: Η έκθεση πραγματοποιήθηκε πριν από μια εβδομάδα στη Μόσχα με τη συμμετοχή 190 εταιριών ως εκθέτες από 18 χώρες, ενώ σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των διοργανωτών, η προσέλευση ήταν μεγαλύτερη του αναμενομένου (!) καθώς την έκθεση επισκέφθηκαν συνολικά 6.275 επισκέπτες, ενώ η ανακοίνωση κλείνει με τις θετικές εντυπώσεις αρκετών κραταιών παραγόντων της βιομηχανίας του επαγγελματικού audio – lighting – video, που δηλώνουν την αισιοδοξία τους για το μέλλον της έκθεσης και της ευρύτερης Ρωσικής αγοράς.

Και αναρωτιέμαι: αν μια διεθνή έκθεση σε μια ομολογουμένως αναπτυσσόμενη αγορά όπως αυτή της Ρωσίας (των 150 εκατομμυρίων ψυχών) που συνδιοργανώνεται από τις δυο πλέον έμπειρες εταιρίες του χώρου που διοργανώνουν κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες τις δυο σημαντικότερες εκθέσεις του πλανήτη μάζεψε μόλις 6.000 επισκέπτες, τότε στη δική μας Μusic World Expo, έπρεπε να απονεμηθεί τιμητικός τίτλος όσον αφορά την προσέλευση, την αρτιότητα και των υψηλών προσδοκιών που δημιούργησε…

Από τις NAMM & Musikmesse δεν κρύβω ότι ανέμενα να τοποθετήσουν υψηλότερα τον πήχη, ειδικά όταν μπαίνουν μαζικά και οργανωμένα σε μια αγορά 150.000.000 κατοίκων, με την έμπρακτη αρωγή εκθετών που στην πλειοψηφία τους ήταν κατασκευαστές και κατά δεύτερο λόγο αντιπρόσωποι ή dealers. Ο λόγος που αναφέρομαι στην εν λόγω έκθεση, είναι ότι κανονικά τέτοιες μέρες θα έπρεπε να γίνεται η ‘δικιά μας’ Μusic World Expo στο Ζάππειο, που πέρυσι έδειξε με το καλημέρα ότι έχει δυναμική να συνεχίσει και να παγιωθεί σιγά – σιγά ως μια πραγματική τεχνολογική και μουσική γιορτή. Φυσικά, έπεσε κι αυτή θύμα της κρίσης, αφού συνέβη ακριβώς αυτό που απευχόμασταν, με τις –επαναλαμβανόμενες- εκλογές να κάθονται σαν παραγγελία ακριβώς πάνω στις ημερομηνίες της έκθεσης. Αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος (και όχι τόσο η δεδομένη κρίση της αγοράς) που οι διοργανωτές (μεταξύ των οποίων και το aLive) τελικώς δεν την ανακοίνωσαν καν για φέτος, αφήνοντάς την για του χρόνου, εφόσον βεβαίως εξακολουθεί να υπάρχει αγορά.

Απλά όταν επιχειρείς τέτοιες συγκρίσεις και διαπιστώνεις ότι παρά το άνισο της ‘μάχης’ μπορείς 'να δεις στα μάτια' τέτοιες διοργανώσεις, σε πιάνει τελικά το γνωστό παράπονο για τη χώρα που ζούμε…