Τη Martha Stewart υποθέτω ότι την έχετε ακουστά. Αν υπέθεσα λάθος, να σας πληροφορήσω ότι πρόκειται για την ‘εθνική νοικοκυρά’ της Αμερικής, γνωστή και ως ‘homemaking diva’, καθώς διαθέτει δικές της τηλεοπτικές εκπομπές οικιακού lifestyle και μαγειρικής, βγάζει τα δικά της περιοδικά (με ναυαρχίδα βεβαίως το Martha Stewart Living) τα οποία παρά τη γνωστή κρίση των εντύπων, εξακολουθούν να πουλάνε σχεδόν σαν τρελά, ενώ το κυριότερο είναι ότι πίσω απ’ όλα αυτά έχει στήσει μια θαυμάσια βιομηχανία, βάζοντας την υπογραφή της στο σχεδιασμό και την εμπορία δεκάδων οικιακών ειδών (κουρτίνες, υφάσματα, μαγειρικά σκεύη, σερβίτσια κλπ). Εκατομμύρια Αμερικανοί τη λάτρευαν, την παρακολουθούσαν ζωντανά στην TV και δεν παρέλειπαν να αγοράζουν τα κάθε είδους προϊόντα της, ενώ η ίδια κυκλοφορούσε με ιδιωτικό τζετ και ζούσε τη μεγάλη ζωή στα Χάμπτονς με πάρτι και σαμπάνιες. Ολα αυτά έως πριν από μερικά χρόνια βεβαίως, οπότε και ‘η γκουρού του καλού γούστου’ ξεφορτώθηκε σ’ ένα απόγευμα όλες τις μετοχές της εταιρίας βιοτεχνολογίας ImClone που διέθετε, της οποίας ιδρυτής ήταν ο καλός φίλος της, Σαμ Ουάκσαλ. Ως εδώ δεν υπήρχε τίποτε το περίεργο και το μεμπτό. Το πραγματικά περίεργο ήταν ότι ακριβώς την επόμενη μέρα ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων των ΗΠΑ ανακοίνωσε την απαγόρευση της κυκλοφορίας ενός νέου & σημαντικού φαρμάκου από την εν λόγω εταιρία, και κάπως έτσι η ImClone κατέρρευσε. Βεβαίως, η Martha βγήκε κερδισμένη, διότι είχε προλάβει να πουλήσει ψηλά...
Ωστόσο, εκεί που λειτουργούν ακόμα οι νόμοι, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Οι αρμόδιες αρχές την κατηγόρησαν για αθέμιτη ενημέρωση από εσωτερική πηγή, εκείνη αρνήθηκε τα πάντα και στη δίκη που ακολούθησε αποδείχθηκε ότι είχε πει ψέματα στις ανακριτικές αρχές με αποτέλεσμα να αρχίσει η πτώση της. Οι διαφημιζόμενοι έκοψαν λάσπη από τα περιοδικά της καθώς οι πωλήσεις τους έπεσαν κατακόρυφα, η εκπομπή της στην τηλεόραση κόπηκε, τα προϊόντα της έμειναν σχεδόν στα αζήτητα, ενώ όπως ήταν φυσικό οι μετοχές της δικής της εταιρίας καταβαραθρώθηκαν και η ίδια ‘έφαγε’ πέντε μήνες φυλακή για ν’ ακολουθήσει κι άλλο ένα 5μηνο κατ' οίκον περιορισμού. Βεβαίως, η πανέξυπνη Martha επιδόθηκε σε κοινωφελές έργο εντός της φυλακής, βοήθησε πολλούς συγκρατούμενούς της και ξανάχτισε μεθοδικά το προφίλ της απογειώνοντας και πάλι την καριέρα της (μην ξεχνάτε ότι η ΗΠΑ είναι η χώρα της 2ης ευκαιρίας), αφού όμως προηγουμένως ξόφλησε μέχρι τελευταίου δολαρίου, τους ανοικτούς λογαριασμούς της με το Αμερικανικό δημόσιο...
Κρατήστε όλα τα παραπάνω που αφορούν τη Μάρθα και ας έρθουμε τώρα στα δικά μας, καθώς διάβαζα προχθές σε όλα τα ‘καλλιτεχνικά’ site ότι έκανε πάταγο η προχθεσινή κοινή πρεμιέρα των Αντώνη Ρέμου και Τόλη Βοσκόπουλου στο κέντρο που τραγουδούν, με πλήθος celebrities αλλά και απλό κόσμο να υποδέχεται με συγκίνηση το γνωστό τραγουδιστή στην επιστροφή του στην πίστα...
Για να μην σας κουράζω κιόλας, η σύγκριση που επιχειρώ μεταξύ των δυο περιπτώσεων νομίζω ότι είναι προφανής, όμως δυστυχώς εξίσου προφανές είναι και το τελικό δια ταύτα. Τι εννοώ; Οτι συγκρίσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας όσον αφορά την ισονομία και την εφαρμογή των νόμων δεν χωράνε. Μην ξεχνάτε ότι από τη μία έχουμε τη χώρα (ΗΠΑ) που συνέλαβε τον Αλ Καπόνε για φοροδιαφυγή (η κυρία Stewart και τα ‘κόλπα’ της θα πέρναγαν στο ντούκου;) και από την άλλη τη χώρα της ατιμωρησίας και της αυθαιρεσίας (Ελλάδα), στην οποία η υπόθεση των οφειλών του κ. Βοσκόπουλου πρός την Εφορία, πραγματικά ωχριά μπροστά στα αναρίθμητα σκάνδαλα και τις μίζες δεκάδων και εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Επίσης εκεί στις ΗΠΑ, το μεγαλύτερο μέρος των θαυμαστών της Martha Stewart (γνωστοί και ως 'χαζοαμερικανάκια') της γύρισαν την πλάτη, τουλάχιστον μέχρι να εκτίσει την ποινή της, να δηλώσει μεταμέλεια και να ξεπληρώσει το ‘χρέος της’.
Εδώ, ως γνωστόν ο τραγουδιστής τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης τριών ετών, αλλά με αναστολή, από το Πλημμελειοδικείο που εκδίκασε την υπόθεση των χρεών του προς την Εφορία ως προς το ποινικό της σκέλος. Σημειωτέον ότι στο δικαστήριο δεν παραστάθηκε καν ο καλλιτέχνης, καθώς τον εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του, με βασική υπερασπιστική γραμμή ότι κατά την περίοδο 1991-1996 που αφορούσε τα χρέη (ένα ποσό περί τα 5 εκ. ευρώ να υπενθυμίσω), την διαχείριση των οικονομικών του, είχε η τότε σύζυγός του, ενώ ο ίδιος δεν είχε ιδέα για όλα αυτά.
Η υπόθεση συνεχίστηκε και στα διοικητικά δικαστήρια, όπου υπήρξαν κυρώσεις επί των ακινήτων που διαθέτει ο τραγουδιστής (όπως ανακοινώθηκε, η αξία των οποίων ήταν υποδεκαπλάσια του χρέους των 5εκ. ευρώ προς την εφορία), αλλά και επί των πνευματικών δικαιωμάτων των τραγουδιών του (κατά το ήμιση) σύμφωνα με σχετικό έγγραφο που κοινοποιήθηκε στην ΑΕΠΙ.
Εδώ λοιπόν, δεν υπήρξαν ούτε φυλακίσεις, ούτε περιορισμοί κατ’ οίκον με βραχιολάκι στο πόδι (όπως συνέβη με την Stewart), απλά αποφασίστηκε από τη δικαιοσύνη ότι το Ελληνικό δημόσιο που δανείζεται με υπέρογκα επιτόκια και δουλοπρεπείς όρους προκειμένου να καλύψει τα μηνιαία πάγιά του, να εξοφληθεί με δόσεις σε μερικά χρόνια... Ο επίλογος λοιπόν όλων αυτών, είναι ότι μετά από ένα διάστημα επιλεκτικής 'αφωνίας' και συνειδητής απουσίας από τα κοινά και τις δημοσιες εμφανίσεις, ο δημοφιλής τραγουδιστής επέστρεψε στην πίστα και ήδη από την πρεμιέρα σύμφωνα με αναφορές, συγκίνησε το κοινό του που ποτέ δεν τον ξέχασε και δεν τον εγκατέλειψε. Μάλιστα μια φίλη μου, παντρεμένη με παιδιά, που σχεδόν έχει χάσει τη δουλειά της και δεν το ξέρει (καθώς είναι ουσιαστικά απλήρωτη για κάνα 10μηνο από μεγάλη κατασκευαστική εταιρία που εργάζεται) μου έλεγε ότι θέλει οπωσδήποτε να πάει ξανά και ξανά να δεί και ν’ ακούσει από κοντά τον αγαπημένο της τραγουδιστή τώρα που επιτέλους επέστρεψε στις πίστες.
Απ’ ότι αντιλαμβάνεστε λοιπόν, δεν έχουμε μόνο ‘κοντή’ πολιτική μνήμη στα μέρη μας, αλλά πάσχουμε από γενικότερη αμνησία. Γι’ αυτό λοιπόν και είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
