Οι προηγούμενες εβδομάδες θα μπορούσε άνετα να ισχυριστεί κανείς ότι σηματοδότησαν το ναδίρ της αγοράς κυρίως όσον αφορά την ψυχολογία της, αφού όλοι σχεδόν μίλαγαν για την επόμενη μέρα. Και επόμενη μέρα ήταν η.... 25^η Μαρτίου, με τα διάφορα σενάρια να ξαναφουντώνουν ακόμα πιο ευφάνταστα και πληθωρικά ως προς την καταστροφολογία του περιεχομένου τους φυσικά...
Αλλοι έλεγαν ότι θα κάνουμε παρέλαση (25^η του Μάρτη γαρ) με δραχμή δραχμή, άλλοι ότι θα έχουμε ήδη πτωχεύσει και κάποιοι άλλοι ότι είμαστε κοντά στο να αφανιστούμε...
Βεβαίως από τότε συνέβησαν δυο τινά: το πρώτο έχει να κάνει με την ουσιαστική διαφορά της καταστροφής από την καταστροφολογία. Και καταστροφή είναι αυτό που (δυστυχώς) συνέβη στην Ιαπωνία, ενώ καταστροφολογία είναι τα καθημερινά σενάρια που ‘παίζουν’ εδώ και μήνες στα μέρη μας. Το δεύτερο γεγονός έχει να κάνει με την προχθεσινή επιστροφή του πρωθυπουργού από τη σύνοδο κορυφής, περίπου ως νικητής. Αμέσως λοιπόν, η καταστροφολογία έδωσε τη θέση της σχεδόν στην θριαμβολογία πρωθυπουργού & κυβέρνησης με τις δηλώσεις περί «κερδισμένης μάχης» να αντικαθιστούν το ‘κλίμα πτώχευσης’. Αν και όπως εύστοχα σχολίασαν κάποια media, «ήταν πολύ βαριά» η βαλίτσα της επιστροφής του Παπανδρέου, καθώς η επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου στα 7,5 χρόνια, η  μείωση του επιτοκίου και η δυνατότητα του μηχανισμού της Ε.Ε. για αγορά ομολόγων, θα έχουν σίγουρα ανταλλάγματα, εξ’ ού και ήδη ανακοινώθηκε ότι ετοιμάζεται ένα νέο πακετάκι μέτρων λιτότητας...

Πάντως δεν πτωχεύσαμε, ούτε εξαφανιστήκαμε από το χάρτη όπως ήθελαν οι Κασσάνδρες, γι’ αυτό έχω την εντύπωση ότι το ισχυρότερο αντίδοτο στην κακή ψυχολογία της εποχής, είναι να κοιτάξει ο καθένας μας τη δουλειά του και να την κάνει όσο καλύτερα μπορεί, γιατί εκεί βρίσκεται τελικά η ουσία. Αυτό το είδα την περασμένη εβδομάδα σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις, όσον αφορά την αγορά μας. Η πρώτη αφορά τα bk Studios (δείτε τη σχετική παρουσίαση στο aLive) των Μ. Μπίρη και Γ. Κυφωνίδη, που έχουν πραγματοποιήσει μια πραγματικά αξιοσημείωτη επένδυση σε δύσκολους καιρούς και με μοναδικό οικονομικό πλάνο το πάθος τους και το ρομαντισμό τους γι’ αυτό που κάνουν. Κι ενώ θεωρητικά μοιάζουν... γραφικοί, εντούτοις αυτό φαίνεται να ‘δουλεύει’, και κάτι τέτοιο γίνεται άμεσα αντιληπτό από το κλίμα και τα vibes που εκπέμπει ο εργασιακός τους χώρος. Αλλά και από γεγονός ότι ο χώρος έχει συνεχώς κλεισμένα session...
Η δεύτερη εταιρία που διαπίστωσα κάτι αντίστοιχο την εβδομάδα που πέρασε είναι η ...επίσης νεοσύστατη pCmajor που πρόλαβε μέσα σ’ ένα μόλις χρόνο να αναπτυχθεί, να μετακομίσει σε μεγαλύτερο κατάστημα, να διευρύνει τον κύκλο εργασιών της, και όλα αυτά δίχως να χάσει την προσήλωσή της στην εξειδίκευση του ευρύτερου μουσικοτεχνολογικού project στο οποίο έχει εστιάσει...
Τα ίδια σχεδόν vibes με αυτά των bk Studios εισέπραξα και στο νέο κατάστημα της pCmajor λοιπόν, την Παρασκευή το βράδυ στα εγκαίνια του νέου χώρου. Οι λόγοι κι εδώ είναι προφανείς: είδα νέους ανθρώπους με όραμα, μετρημένες και μεθοδικές κινήσεις και πολύ δουλειά. Είναι προφανές ότι αν πράξεις όλα αυτά και συγχρόνως τολμήσεις με σύνεση, τότε μάλλον καταφέρνεις στη χειρότερη περίπτωση να επιβιώνεις της κρίσης και να προχωράς.
Το 3^ο ενδεικτικό παράδειγμα που έχω, έχει να κάνει με την έκθεση Music World Expo στη διοργάνωση της οποίας έχει συμμετοχή και το aLive.
Με δεδομένο ότι η έκθεση απευθύνεται όχι μόνο σε επαγγελματίες αλλά και σε τελικούς καταναλωτές και με εξίσου δεδομένο το προσιτό και ξεκάθαρο concept της, οι εταιρίες που έχουν όραμα, νοικοκυρεμένο πλαίσιο λειτουργίας και δεν κουβαλάνε διαφόρων τύπων και μεγεθών ‘βαρύδια’, φαίνεται να θέλουν να επενδύσουν σε εξωστρέφεια και να επικοινωνήσουν προϊόντα και υπηρεσίες, ενώ παράλληλα δείχνουν να συνειδητοποιούν ότι η εταιρική τους προίκα και ταυτότητα δεν βρίσκεται τόσο στο προϊόν αυτό καθ’ αυτό, αλλά στις ίδιες και στο προφίλ τους, με το πραγματικό προϊόν να ονομάζεται ‘εντιμότητα’, ‘υποστήριξη του πελάτη’ και ‘άψογα παρεχόμενη υπηρεσία’. Αυτό είναι πάνω κάτω και το προφίλ των εταιριών που έχουν ως τώρα υπογράψει τα πρώτα συμβόλαια συμμετοχής στη Music World Expo, πιστεύοντας σε μια πιο μαζική & φυσική επικοινωνία, αδιαφορώντας για το τι κάνει ο διπλανός τους, ο ανταγωνιστής ή ο συνεργάτης τους. Αλλωστε, στους καιρούς της virtual διαδικτυακής επικοινωνίας που διανύουμε η φυσική παρουσία και επικοινωνία αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία & σημασία... Αλλιώς θα μιλάμε για εικονικούς ‘facebook φίλους’, ομάδες και προιόντα. Περισσότερα και ουσιαστικότερα για την έκθεση Music World Expo θα έχουμε την άλλη εβδομάδα...