Πολυάσχολη και ενδιαφέρουσα η εβδομάδα που πέρασε, με άλλα δυο πετυχημένα σεμινάρια (Vari-Lite VLX Wash από Lights Intrnational και Soundcraft Vi1 από το Bon Studio) να λαμβάνουν χώρα, όμως θα ήθελα να εστιάσω και σε δυο άλλα, διαφορετικά μεταξύ τους, θέματα. Πρώτον, στο νέο διπλό ρεκόρ εκθετών – επισκεπτών που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ετοιμάζεται να πετύχει (ξανά) η ISE 2011 (θα διεξαχθεί μεταξύ 1-3 Φεβρουαρίου στο RAI του Άμστερνταμ), η οποία φέτος θα εστιάσει περαιτέρω στους τομείς digital signage και visual communications. Δυο τομείς που δυστυχώς στα μέρη μας βρίσκονται ακόμα στα σπάργανα, κυρίως διότι η κραταιά και δεινοσαυρική marketing κοινότητα των μεγαλο-διαφημιστικών εταιριών που έως τώρα μάζευαν όλο το χαρτί, φαίνεται ότι βρίσκεται σε ύπνο βαθύ και μοιράζει ακόμα budget μόνο στα παραδοσιακά media, αγνοώντας τις νέες τάσεις που στο εξωτερικό τείνουν να γίνουν must. Και όλα αυτά παρά παρότι η κρίση έχει χτυπήσει πρώτα απ’ όλους τον τομέα του marketing και της διαφήμισης και λογικά όσοι ασχολούνται με αυτό τον τομέα θα έπρεπε να έχουν ήδη στραφεί σε νέες δημιουργικές λύσεις μέσα από τις νέες τεχνολογίες...
Γι αυτό και για μένα ήταν εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη η εγκατάσταση του εξελιγμένου συστήματος ψηφιακής σηματοδότησης Ziris Canvas της Sony, στο νέο κατάστημα του Public στη Θεσσαλονίκη  από την Τεχνολογική Συστημάτων. Είναι σημαντικό να ανοίξει και στα μέρη μας αυτό ο ιδιαίτερα σημαντικός installation τομέας και να κατανοήσουν οι ειδικοί του marketing ότι έχουν στα χέρια τους ένα απόλυτο εργαλείο. Βεβαίως θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα και στην Ελληνική νομοθεσία, αφού δεν είναι δυνατόν να απαγορεύεται η χρήση κινούμενης εικόνας στους δρόμους (λόγω πιθανής δημιουργίας ατυχήματος), τη στιγμή που εκατομμύρια αφίσες βρίσκονται  ανεξέλεγκτα και (στην πλειονότητά τους) παράνομα κολλημένες σε όλες ανεξαιρέτως τις κεντρικές λεωφόρους, ενώ οι μισοί τουλάχιστον οδηγοί μιλάνε στα κινητά τους ενώ οδηγούν...
Κλείνω το θέμα προτρέποντας όσους ενδιαφέρονται για το νέο πρόσωπο της τεχνολογίας, να επισκεφθούν την ISE στο Άμστερνταμ...

Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με τα μπαράκια, τα club και τις Live σκηνές σε Γκάζι και Κεραμικό και τη νέα τάξη πραγμάτων που έχει δημιουργηθεί εκεί. Αλλωστε έλαβα και δυο e-mail με σχετικά παράπονα. Ιδού λοιπόν τι συμβαίνει. Καταρχάς έχουμε τη θετική (κατ’ εμέ) πλευρά του πράγματος που έχει να κάνει με τη δημιουργία και λειτουργία μικρών Live σκηνών και μικρών bar με Ζωντανή μουσική στην ευρύτερη περιοχή ανάμεσα σε Κεραμικό και Γκάζι. Αυτό είναι θετικό διότι προσφέρεται stage για ζωντανές εμφανίσεις σε δεκάδες μικρές μπάντες και μουσικούς που μέχρι πρότινος ήταν πλήρως αποκλεισμένοι από τα μεγάλα ‘μαγαζιά’ της νύχτας, τα οποία είναι εμφανώς πεσμένα και θα πέσουν κι άλλο. Ετσι, η πλέον υγιής διέξοδος είναι τα πολλά μικρά μπαράκια των 80 – 100 ατόμων. Οι Live εμφανίσεις εκεί δημιουργούν και ανάγκες σε εξοπλισμό και μηχανήματα, καθώς τα περισσότερα απ’ αυτά τα μπαράκια στήθηκαν για αναπαραγωγή μουσικής από dJ. Αρα, σίγουρα τα περισσότερα εξ’ αυτών δεν έχουν κονσόλα ήχου με τις απαιτούμενες βοηθητικές εξόδους για ένα έστω και υποτυπώδες monitoring, ούτε μόνιτορ ηχεία ή in ear και φυσικά ούτε μικρόφωνα, βάσεις, DI box και όλα τον υπόλοιπο μικρό ή μεγαλύτερο εξοπλισμό που απαιτεί ακόμα κι ένα περιορισμένου βεληνεκούς Live, σ’ ένα μικρό μπαράκι…
Το φαινόμενο λοιπόν που έχει παρατηρηθεί είναι ότι σε αυτούς τους χώρους πηγαίνουν μαζί με τις μπάντες τους και κάποιοι ηχολήπτες (κυρίως στουντιακοί) οι οποίοι φέρνουν μαζί τους και εξοπλισμό, όπως μια μικρή κονσόλα, DI, καλώδια, μικρόφωνα, περιφερειακά, ενίοτε ακόμα και ηχεία και για όλα αυτά δεν πληρώνονται, αντίθετα παίρνουν μόνο το (όποιο) μεροκάματό τους ως ηχολήπτες. Ετσι λοιπόν κακομαθαίνουν τους ιδιοκτήτες οι οποίοι απαιτούν από την επόμενη μπάντα και τον επόμενο ηχολήπτη να κουβαλήσει μ’ ένα μικρό van-άκι και όλο τον εξοπλισμό (ή μέρος αυτού), φυσικά χωρίς να τους τον χρεώσει...
Αυτό είναι κακό τόσο για τις rental εταιρίες και τους αντιπροσώπους που τους κόβει το ψωμί, όσο και για τους ίδιους τους ηχολήπτες που υποβαθμίζουν την τέχνη τους. Παλιά προσφέραμε θυμάμαι τζάμπα την ηχοληψία με τον εξοπλισμό στα μεγάλα gig (τό χω ζήσει στο πετσί μου αυτό έχοντας κάνει πολλές φορές απλήρωτο ήχο σε μπάντες και venue  απαιτήσεων...), τώρα έχουμε στριμώξει στο ολοένα και πιο πενιχρό μεροκάματο (για να ακριβολογώ νυχτοκάματο) της ηχοληψίας και τον απαραίτητο εξοπλισμό του μικρού Live, πράγμα που είναι ακόμα χειρότερο. Καλό είναι να αλλάξει αυτό, γιατί πάλι γίνονται κάποιοι τζάμπα μάγκες...