Την περασμένη εβδομάδα «κλείδωσε» ως γνωστόν ο προϋπολογισμός του 2011 και μαζί μ’ αυτόν και μια σειρά από νέα μέτρα και αποφάσεις που κάνουν τις υγιείς εταιρίες να σκέφτονται σοβαρά πλέον την πιθανή μετακίνησή τους στις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων και της ΝΑ Ευρώπης. Κάτι η δεδομένη αύξηση του μέσου συντελεστή ΦΠΑ από 11% στο 13%, κάτι η επιβολή έκτακτης εισφοράς στις κερδοφόρες επιχειρήσεις οι οποίες θα κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για 3^η συνεχόμενη χρονιά, κάτι η απουσία ενός αξιόπιστου πλάνου ανάπτυξης που να βασίζεται επιτέλους σε έργα και όχι σε υποσχέσεις, είναι μερικοί μόνο από τους επιπλέον λόγους που ‘αναγκάζουν’ αρκετούς από τους σοβαρούς επιχειρηματίες να σκέφτονται την μετακόμιση. Η δεδομένη πολιτική της κυβέρνησης που όπως όλα δείχνουν θα στηριχθεί ακόμα περισσότερο του χρόνου, στην αύξηση της φορολογίας και στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αποτελούν κάτι σαν το κερασάκι στην τούρτα. Και προσέξτε δεν αναφέρομαι σε εταιρίες κολοσσούς, που πολλοί εξ’ αυτών ήδη δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια, αλλά για σκέψεις και ζυμώσεις που γίνονται σε εταιρίες που δραστηριοποιούνται στη δική μας ‘μικρή’ επαγγελματική audio, lighting, video αγορά...

Αυτό το ακούω όλο και συχνότερα τελευταία από εταιρίες που ασχολούνται με πωλήσεις και θέλουν να βγουν εκτός συνόρων (είναι ευκολότερο λόγω internet-ικών πωλήσεων) αλλά και από εταιρίες που προσφέρουν συγκεκριμένες υπηρεσίες στον εγχώριο Live και Installation τομέα, αφού με δεδομένο τον όγκο του εξοπλισμού τους, το ‘βαρύ’ βιογραφικό τους και την συσσωρευμένη εμπειρία ετών που διαθέτουν, έχουν αρχίσει σοβαρά να ανιχνεύουν τις αγορές των Σκοπίων,της Βουλγαρίας, της Σερβίας, της Κροατίας και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης γενικότερα...
Εδώ η διοίκηση της Coca-Cola 3Ε πρόσφατα δήλωσε ότι με το υπάρχων (και κυρίως με το υπό διαμόρφωση) φορολογικό καθεστώς, εξετάζει  σοβαρά το ενδεχόμενο αλλαγής έδρας της επιχείρησης, την ίδια ώρα που η ΜΕΤΚΑ του Ευ. Μυτιληναίου σκέφτεται εξίσου σοβαρά να μεταφέρει την έδρα – και όχι απαραίτητα την παραγωγική δραστηριότητα της - σε άλλη χώρα της ΝΑ Ευρώπης.
Και κάτι τελευταίο που έχω βαρεθεί να επαναλαμβάνω τελευταία σε όσους χαρακτηρίζουν την αγορά του επαγγελματικού audio-lighting-video ‘τελειωμένη’ καθώς δεν είχε παρά ελάχιστη εμπορική συνείδηση όλα αυτά χρόνια με τους περισσότερους να δραστηριοποιούνται δίχως κάποιο συγκεκριμένο οικονομοτεχνικό πλάνο και αντίστοιχη οργάνωση. Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι με όλα τα σφάλματα, τα λάθη και την κακή διαχείριση εκ μέρους πολλών εξ’ αυτών που δραστηριοποιήθηκαν στα επαγγελματικά δρώμενα, η αγορά αυτή απέδειξε ότι αν μη τι άλλον δεν έχει απαξιωμένο αντικείμενο (ούτε οι εγκαταστάσεις, ούτε οι συναυλίες, ούτε τα corporate events έχουν απαξιωθεί). Τι να πεί και η αγορά του αυτοκινήτου που αποδεικνύεται μια τεράστια φούσκα (όπως και αυτή του ρουχισμού με τα γνωστά υπερκέρδη) αφού πέρα από την κάθετη πτώση των πωλήσεων έχει απαξιωθεί αρκετά και το ίδιο το προϊόν, καθώς το αυτοκίνητο έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα και στον τομέα του πρεστίζ και του status...