Απλά νέες εποχές. Και όποιος θέλει να πιστεύει ότι βρίσκεται και με τα δυο πόδια στο παρών πρέπει να έχει βάλει το internet στη δουλειά, την επιχείρησή του, στον οικονομοτεχνικό του σχεδιασμό και φυσικά στην επικοινωνία του. ¨Η καλύτερα να έχει κάνει το ανάποδο: να έχει βάλει όλα αυτά στο internet...
Για τις δυνατότητες του διαδικτύου μιλάγαμε εδώ και χρόνια, τα αποτελέσματα τα είδαμε και τα βλέπουμε παντού, οπότε τώρα καλύτερα να μιλήσουμε για ταμεία και  ισολογισμούς. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά και η πρόσφατη έντυπη έκδοση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, σχετική έρευνα έδειξε ότι οι Ελληνες καταναλωτές του internet αυξάνονται, έχουν όμως μια διαφορετική σχέση με τις αγορές από το internet.
Και για να φέρουμε την κουβέντα στα ‘δικά μας’ το γεγονός ότι οι καταναλωτές σε ευρωπαϊκό  επίπεδο εμπιστεύονται ολοένα και περισσότερο το internet για τις αγορές τους, αντικατοπτρίζεται στους ετήσιους τζίρους του Thomann (του γνωστού Γερμανικού μουσικού – ηχητικού ηλεκτρονικού καταστήματος – χρηματιστηρίου) που χρόνο με το χρόνο καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο...
Η σχετική έρευνα λοιπόν έδειξε ότι στη χώρα μας πρώτα σε προτιμήσεις των καταναλωτών είναι τα online αεροπορικά εισιτήρια με τον 1 στους 2 Ελληνες να κλείνει πλέον το εισιτήριό του μέσω διαδυκτίου. Ακολουθούν οι αγορές βιβλίων και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (κάπου εδώ είμαστε κι εμείς) με 33 και 32% αντίστοιχα, και τα εισιτήρια για συναυλίες και θεάματα (το 30%).
Η σχετική διαφοροποίηση όμως του Ελληνα καταναλωτή σε σχέση με τον Ευρωπαίο ‘συνάδελφό’ του είναι ότι στην Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο γενικότερα, εμπιστεύονται πιο ‘τυφλά’ το διαδίκτυο για τις αγορές τους, καθώς ένα ποσοστό γύρω στο 35% αγοράζει online από σελίδες καταστημάτων που υπάρχουν μόνο στο διαδίκτυο. Αντίθετα, η πλειοψηφία των Ελλήνων που αγοράζει μέσω διαδικτύου, δηλώνει ότι προτιμάει τα on line καταστήματα που διαθέτουν και ‘φυσικά’ καταστήματα. Ως γνωστόν, αυτό το τελευταίο (‘φυσικό’ και ηλεκτρονικό μαγαζί) έχει χαρακτηριστεί εδώ και χρόνια από οικονομικούς αναλυτές, ως το ιδανικό μοντέλο του σύγχρονου εμπορίου, το οποίο τείνει να αντικαταστήσει τη γνωστή σχέση κατασκευαστή – αντιπροσώπου – δικτύου – μεταπωλητών. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το εμπόριο σήμερα χωράει λιγότερους μεσάζοντες. Απ’ την άλλη η μάχη φαίνεται να έχει μετατεθεί για τα καλά στα ηλεκτρονικά μονοπώλια (Thomann) που πλέον έχουν καπελώσει ακόμα και αρκετούς κατασκευαστές, διαμορφώνοντας έτσι κατά το δοκούν τους καθημερινούς δείκτες χρηματιστηρίου αξιών στο εμπόριο. Το αντικείμενο μελέτης λοιπόν δεν είναι άλλο από το πως ο καθένας θα πάρει μερίδιο από την πίτα στο παγκοσμιοποιημένο εμπόριο, στις παγκοσμιοποιημένες υπηρεσίες και στην αντίστοιχα ενημέρωση για να μην ξεχνάμε και τα καθ΄ ημάς...