Η διοργάνωση του εν λόγω σεμιναρίου από τις εταιρίες Telmaco και d&b audiotechnik ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και ένα πολυαναμενόμενο event, καθώς ενώ στο εξωτερικό η immersive audio ‘επανάσταση’ έχει ήδη ξεκινήσει και κερδίζει ολοένα έδαφος, κατ’ αρχάς στα μυαλά τον ανθρώπων και κατ’ επέκταση σε ποικίλες μουσικές & θεατρικές παραγωγές, εγκαταστάσεις και event, στα μέρη μας επικρατούσε ξηρασία.
Με το πιο δυσάρεστο όλων κατά τη γνώμη μου, να είναι το γεγονός ότι οι δημιουργοί μουσικής (συνθέτες, ενορχηστρωτές, μουσικοί), οι επαγγελματίες του audio (studio, rental εταιρίες, παραγωγοί, ηχολήπτες, μηχανικοί ήχου), καθώς και οι φιλόμουσοι και απλοί ακροατές, δεν είχαν (με ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της ‘ξηρασίας’) έως τώρα έρθει σε επαφή με τον immersive κόσμο της μουσικής παραγωγής και αναπαραγωγής.
Και σε αυτές τις περιπτώσεις ξέρετε, ισχύει σε απόλυτο βαθμό αυτό που λένε: hearing is believing.
Μια από τις εταιρίες που αποδεδειγμένα πιστεύει σθεναρά στις immersive εξελίξεις και τις προωθεί μέσω του R&D και των προϊόντων της, είναι η Γερμανική d&b audiotechnik που το εν λόγω demo που είδαμε το έχει παρουσιάσει (σε μεγαλύτερη εμβέλεια) εδώ και μερικά χρόνια σε παγκόσμιες εκθέσεις και event ανά τον κόσμο, ενώ στις εγκαταστάσεις της στο Backnang της Γερμανίας υποστηρίζει εκπαιδευτικά προγράμματα Soundscape και ανοικτά σεμινάρια καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Η ημέρα της Ηλεκτροακουστικής θεωρίας...
Όπως είπαμε, το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στις 11/10 στο γεμάτο Hall E της Πειραιώς 260, με παρόντες τους James Riches και Lukasz Tobola και βασικό εισηγητή των James.
Στον πρόλογό του, ο Βασίλης Δρούγκας, d&b Product Manager της Telmaco, μας ενημέρωσε για το τι θα παρακολουθήσουμε και τις δυο ημέρες, επισημαίνοντας ότι το εν λόγω event σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς εκπαιδευτικών σεμιναρίων και παρουσιάσεων από πλευράς Telmaco και αφού ευχαρίστησε το Φεστιβάλ Αθηνών και τις εταιρίες Audiotech, Proevents και X-LA LA LA Systems για τη συμβολή τους στην υλοποίηση του event και την υποστήριξή τους, έδωσε το λόγο στον James…
O James, αφού πρώτα γνωριστήκαμε μεταξύ μας (και αποκαλύψαμε τις αγαπημένες μας σοκολάτες), ξεκίνησε την παρουσίαση από τα πολύ - πολύ βασικά, τα οποία μας τα υπενθύμισε με ένα τρόπο που δεν ήταν ποτέ βαρετός ή κουραστικός, αντιθέτως κράτησε το ενδιαφέρον ψηλά, μοιράζοντας το χρόνο ανάμεσα σε θεωρεία και μικρές βιωματικές εμπειρίες και πειράματα, έχοντας μαζί του μια σειρά από χρήσιμα εργαλεία...
Το κουνούπι στο 1 μέτρο...
Από το τι είναι Ηχος και την κίνηση του αέρα, περάσαμε στα βασικά Fundamentals of sound, στη θεωρία του κύκλου και του μήκους κύματος.
Η ερώτηση ‘What is Loud’ αποτέλεσε την εισαγωγή στο κεφάλαιο των Bells & Decibells {1db =10xlog10 (power1+Power2)} και του επιπέδου ηχητικής πίεσης σε Sound pascals και dB.
Αν γνωρίζατε, ότι το ενοχλητικό κουνούπι στο ένα μέτρο από εμάς είναι η χαμηλότερη στάθμη ήχου που μπορεί να αναγνωρίσει το ανθρώπινο αυτί, εγώ ομολογώ πως όχι, δεν το γνώριζα, πέραν του ότι είναι ίσως ο πιο ενοχλητικός ήχος που μπορεί να ακούσει κανείς...
Και κάπως έτσι φτάσαμε έως το πρώτο διάλλειμα με τα Decibel reference values (0dBu=0,775 volts, 0dBv=1volt, 0dBm=1mW, 0dB SPL=0,00002 Pascals, 0dBFS=16,777,216 values (24bit).
Η μεταβολή του επιπέδου στάθμης ανάλογα με την απόσταση, μας έβαλε στο δεύτερο μέρος της θεωρίας που περιλάμβανε μετρήσεις με ντεσιμπελόμετρο από εθελοντές σε διάφορες αποστάσεις στο χώρο…
Και σε τι στάθμη είπαμε ότι παίζουμε?
Ενα ενδιαφέρον κεφάλαιο ήταν το “How do we size a system» και αντίστοιχα το πως καθορίζουμε τη στάθμη του. Εδώ όπως μας εξήγησε ο James, όλα ξεκινούν από το background noise. Αυτό ορίζεται περίπου στα 55dB SPL. Ομως πως καθορίζουμε το πόσο πιο πάνω θέλουμε τη στάθμη?
Αν για παράδειγμα επιθυμούμε το S/N ratio να ισούται με 25dB (που θεωρείται ένα αποδεκτό επίπεδο στάθμης ακρόασης), πότε πρέπει να πετύχουμε 80dB spl στο κοινό μας (και μάλιστα στους τελευταίους του ακροατηρίου), δηλαδή στα 32 μέτρα απόσταση (σύμφωνα με το παράδειγμα) από το ηχείο. Με δεδομένη την εξασθένιση των -30dB στα 32 μέτρα, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι το επίπεδο ηχητικής στάθμης που πρέπει να αναπαράγεται από το ηχείο στο 1 μέτρο είναι 110dB… Και όπως εύστοχα επισήμανε ο James, εκεί περίπου (30-35μ) στα φεστιβάλ βρίσκεται η FoH κονσόλα.
Επόμενος σταθμός της θεωρίας, ήταν το γιατί πάντα θέλουμε average (και όχι peak) μέτρηση της στάθμης, το Crest Factor, το πώς επιτυγχάνουμε την κάλυψη ενός χώρου και οι τρόποι μείωσης της πτώσης του επιπέδου της στάθμης.
Αλληλεπιδράσεις ηχητικών κυμάτων
Στη συνέχεια μας απασχόλησε το πώς αλληλεπιδρούν τα ηχητικά κύματα (coherent addition και complete cancellation), κι εδώ έλαβαν χώρα αρκετά πρακτικά παραδείγματα, καθώς με τη βοήθεια δυο ηχείων (το ένα πάνω στο άλλο) διαπιστώσαμε πως από την ενίσχυση περνάμε στην ακύρωση με την απλή μετακίνηση του ενός ηχείου πρός τα πίσω, ενώ κατά τη μεταφορά των πηγών εμπρός πίσω διαπιστώσαμε όλοι διαφορετικές ακυρώσεις σε διαφορετικές συχνότητες…Φυσικά, οι ακροατές στις δυο πλευρές της αίθουσας το αντιλήφθηκαν όλο αυτό διαφορετικά λόγω των διαφορετικών αποστάσεων.
Η ΄κατάρα΄του Comb Filtering…
Σειρά πήρε το ‘καταραμένο’ Comb Filtering και ο James μας παρέθεσε τα αυτονόητα, όπως το ότι η θέση του foh είναι η καλύτερη σε ένα venue διότι έχουμε ταυτόχρονη χρονικά άφιξη των ηχητικών κυμάτων ενός στερεοφωνικού συστήματος, ενώ στις άκρες του venue και εκτός άξονα ηχείων μπορεί μεν να έχουμε τις περισσότερες ακυρώσεις, όμως έχουμε και τα μικρότερα βυθίσματα, καθώς είναι χαμηλότερη η στάθμη, οπότε εκεί αντιλαμβανόμαστε πιο ήπια τα πιο έντονα φαινόμενα του comb filtering…
Τη σκυτάλη πήραν τα θέματα που αφορούν τις ανακλάσεις και το πως αυτές επηρεάζουν τον ήχο, η αναλογία Direct to diffuse ratio, το Impulse Response και το πως ο χρόνος μεταξύ απευθείας σήματος και πρώτης ανάκλασης μας δίνει την αίσθηση του χώρου ενός δωματίου.
Ακολούθησε το ηχητικό παράδειγμα με την πάπια (που κανείς μας δεν αναγνώρισε) και η αναφορά στο RΤ60 ως τρόπος μέτρησης της αντήχησης ενός χώρου…
Time alignment – ανακλάσεις - απορροφήσεις
Στη συνέχεια μας απασχόλησε το τι είναι ένα σωστά συμπεριφερόμενο ηχείο, το γιατί και πως χρησιμοποιούμε τα delay ηχεία, για να περάσουμε στο Haas Effect και σε πρακτικά παραδείγματα προκειμένου να το αντιληφθούμε ακουστικά, αλλά και να κατανοήσουμε τη σειρά: Tonal changes – Haas Effect – Distinct echo.
Ενδιαφέρουσα και η παρουσίαση του Precedence effect, με το James να προσθέτει delay στο σήμα και ενώ ακούγαμε μόνο από δεξιά, να έχουμε την εντύπωση ότι ακούμε από το κέντρο.
Στο τέλος ήρθε η σειρά για το Time alignment και τα σχετικά παραδείγματα χρονικής ευθυγράμμισης, ενώ η παρουσίαση των αρχών της Ηλεκτρακουστικής ολοκληρώθηκε με πρακτικά παραδείγματα ανάκλασης και απορρόφησης (με τον James να εναλλάσσει τετράγωνα τελάρα διαφορετικού πάχους και απορρόφησης και να διαφοροποιεί τις γωνίες αυτών, μπροστά από ένα ηχείο που εξέπεμπε ανάποδα προς εμάς και με την μπάφλα προς τον ίδιο).
Ο επίλογος της παρουσίασης αφορούσε refraction και defraction, τη συμπεριφορά των ηχητικών κυμάτων και αντίστοιχα συστημάτων στις αλλαγές συνθηκών πίεσης, θερμοκρασίας και υγρασίας (που ως γνωστόν επηρεάζει κυρίως τις υψηλές συχνότητες που εξασθενούν) και της μεταβολής της φοράς του αέρα.
Soundscape Experience
Επιτέλους στο 'ψητό'! Η ημέρα του Soundscape και των Immersive ακροάσεων έφτασε. Το στημένο setup στο χώρο, περιελάμβανε τα εξής:
Μπροστά από ένα φανταστικό Stage υπήρχαν σε διάταξη SUB Array 6 sub, ακριβώς από πάνω τους 6 μικρά ηχεία για front fills, ενώ στην ίδια ευθεία αλλά ψηλά αναρτημένα σε τράσα βρίσκονταν 5 καμπίνες ως main σύστημα.
Στις τράσες που περιέβαλαν το ακροατήριο αριστερά και δεξιά, είχαν αναρτηθεί από 6 μικρότερες καμπίνες, ενώ στην πίσω τράσα είχαν επίσης αναρτηθεί 2 καμπίνες...
Στη σημερινή παρέα των εισηγητών είχε προστεθεί και ο Serge Grafe, Soundscape specialist και ηχολήπτης των Kraftwerk, ο οποίος είχε τρέξει με Soundscape και την πρόσφατη περιοδεία του φημισμένου Γερμανικού συγκροτήματος και παγκόσμιων πρωτοπόρων της electronica σκηνής.
Απ’ ότι μας εξήγησε ο James, όλα ξεκίνησαν με την ‘ιδέα της εξαφάνισης των ηχείων’, καθώς σκέφτηκαν πως αν θέλεις να εστιάσεις στα δρώμενα δεν πρέπει να σου αποσπούν την προσοχή τα ηχεία και το από πού έρχεται ο ήχος, ο οποίος είναι ‘καρφωμένος’ σε δυο πηγές, δεξιά και αριστερά.
Το κοινό πρέπει να συνδέεται με τα καλλιτεχνικά δρώμενα πλήρως αναπόσπαστο. Στη συνέχεια μας έδειξε παραδείγματα παραστάσεων που έχουν χρησιμοποιηθεί Soundscape, όπως το The Lehman trilogy στο NT, το Nutcracker στο Royal Albert Hall, στο Come from away στο West end κλπ, ενώ από μουσικές παραγωγές εστίασε μεταξύ άλλων στους Kraftwerk, στο WOMAD Festival και στην Cornucopia Tour της Bjork.
Μας ενημέρωσε επίσης για το d&b Fanblock, εξηγώντας μας ότι εν μέσω πανδημίας δεν έκατσαν ‘ήσυχοι’ όσον αφορά το Soundscape project, αντιθέτως έφεραν εις πέρας νέες προκλήσεις, καθώς κλήθηκαν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα ‘σταδίου γεμάτου από κόσμο’ στα στάδια της Γερμανίας (και όχι μόνο) που παιζόταν ποδόσφαιρο αλλά είχαν μειωμένο κοινό.
Επίσης, στη Ραβένα της Ιταλία δημιούργησαν ένα Soundscape περιβάλλον με τον κόσμο να βρίσκεται σε αποστάσεις.
En-Scene ή αλλιώς: how to localize an object σε 180 ή 360 μοίρες.
Εδώ ο James ξεκίνησε με την εξήγηση των βασικών αρχών και εν συνεχεία περάσαμε σε ακροάσεις σε στέρεο και immersive.
Οπως έχουμε ξαναγράψει εδώ στο aLive, όλα ξεκινούν με την ουσιώδη απόφαση που πρέπει να πάρουμε κατά την διάρκεια του σχεδιασμού για το αν θα εφαρμόσουμε σύστημα 180 ή 360 μοιρών. Για μια απλή συναυλία το En-Scene 180 είναι αρκετό. Σε αυτή την περίπτωση ίσως και να μην χρειαστούμε καν το En-Space module. Όταν όμως έχουμε κίνηση έξω από τα όρια της σκηνής ή θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το En-Space room emulation τότε χρειαζόμαστε εγκατάσταση 360 μοιρών. Σαν κι αυτή που είχαμε εδώ στο Hall E της Πειραιώς 260.
Το En-Scene είναι η διαδικασία επιλογής, διαμόρφωσης ενός input (object) και τοποθετείς στο επιθυμητό σημείο πάνω στη σκηνή ή αν το θες … στον διαθέσιμο για δημιουργία ηχοτοπίου χώρο. Ένας αλγόριθμος αναλαμβάνει αυτή την διαδικασία λαμβάνοντας υπόψιν τον αριθμό των ηχείων που έχουμε συνδέσει στο σύστημά μας, την θέση αυτών στον χώρο, θέση που την έχουμε ορίσει από πριν στο ArrayCalc όταν σχεδιάζουμε των χώρο μας, καθώς και τα object groups που έχουμε ορίσει.
Η στερεοφωνική εικόνα και ο sweet spot θρόνος...
Οπως ορθά επισήμανε ο James, στη στερεοφωνία ακούμε σωστά μόνο στο κέντρο, όπου έχουμε ταυτόχρονες αφίξεις σημάτων και κυμάτων των δυο καναλιών του συστήματος.
Ουσιαστικά δεν δημιουργούμε stereo εικόνα, αλλά δυο mono μίξεις και έτσι επιτυγχάνουμε την στερεοφωνική εικόνα.
Πως λοιπόν μπορούμε να επαναδημιουργήσουμε την μπάντα με ακρίβεια όσον αφορά τις θέσεις των μελών της επί σκηνής?
Αν πανάρουμε κάτι δεξιά θα πρέπει να το έχουμε κατά 18dB ψηλότερα από ότι αριστερά. Αυτό όμως είναι απλά υψηλή στάθμη.
Εν ολίγοις, στο Stereo αυτό που συμβαίνει είναι Time Panning.
Στο Soundscape δεν είναι κυρίαρχη μόνο η στάθμη, αλλά και ο χρόνος, και αυτό είναι η αρχή δημιουργίας του Soundscape.
En-Space ή με απλά λόγια: Room simulation & acoustic enhancement.
To En-Space αποτελεί το δεύτερο Software Module που διευρύνει την En-Scene λειτουργία του DS100 και εμπλουτίζει το υπάρχον ακουστικό περιβάλλον με τεχνικές προσομοίωσης χώρων που έχουν επιλεγεί από την d&b και θεωρούνται ως αναφοράς για την ακουστική τους.
Τα πολλαπλά ακουστικά δεδομένα των χώρων είναι αποθηκευμένα στην μνήμη του DS100 και ο αλγόριθμος θα αναλάβει να τα αξιοποιήσει ανάλογα με τα δεδομένα που θα ορίσουμε όταν σχεδιάζουμε το περιβάλλον μας μέσα από το ArrayCalc.
Soundscape system design…
Στη συνέχεια έγινε η απαραίτητη αναφορά στο Soundscape system design και όπως επισήμανε ο James σε μικρότερους χώρους επιλέγεται η εφαρμογή 180 μοιρών, ενώ σε μεγάλα venue εξωτερικού χώρου εφαρμόζεται το En-Scene 360 μοιρών με τα αντίστοιχα συστήματα 360 μοιρών να περιβάλουν το κοινό.
Αφού μας ξεκαθάρισε ότι τα Function Groups αποτελούν ουσιαστικά τα processing groups του συστήματος, ο James αναφέρθηκε στις πολλαπλές δυνατότητες customization του Soundscape, ενώ όσον αφορά το installation μας έφερε ως παράδειγμα ένα pressroom που από ένα main σύστημα που σχεδιάστηκε, έγινε πολλά μικρότερα main Soundscape συστήματα.
Φυσικά έγινε αναφορά και στο DS 100 Signal Engine, τη μηχανή του Soundscape που αποτελεί ένα audio matrix 64 εισόδων και 64 εξόδων με Dante αλλά και (προσεχώς) Milan πρωτόκολλο και διαχειρίζεται level / delay και En Scene audio object positioning.
Εργαλεία ελέγχου & διαχείρισης και το νέο En-Snap
Αναφερόμενος στα Soundscape ArrayCalc Planes και το Positioning plane μας είπε ότι υπάρχουν πολλά εργαλεία για την εν λόγω διαχείριση, με πρώτο και καλύτερο το Soundscape Control R1 (ενώ υπάρχουν επίσης και τα QLab για τον έλεγχο του DS100, Touch OSC, το open source λογισμικό της Chataigne, Lemur κλπ), ενώ διαχείριση γίνεται και μέσω των συμβατών μίξερ ήχου των εταιριών DiGiCo, AVID, Lawo, και αρκετών Tracking Systems (TiMax Tracker D4, Stagetracker II, Zactrack).
Εξίσου σημαντική είναι και η προσθήκη ενός νέου σχετικά εργαλείου στην εργαλειοθήκη του Soundscape. Πρόκειται για το En-Snap που αποτελεί ένα νέο emulation tool που επιτυγχάνει cue automation και όχι μόνο. Αυτό αναπτύχθηκε με τη συνεργασία της d&b με τον Gareth Owen, καθώς ουσιαστικά έβαλαν το Soundscape στο show programming και το χειρισμό, καθιστώντας πιο ευέλικτη την όλη διαδικασία και μειώνοντας δραστικά το χρόνο που δαπανούν οι ηχολήπτες στον προγραμματισμό του Soundscape στη φάση της προπαραγωγής και προετοιμασίας ενός show.
Ακροάσεις: sound as you see it
Η διαδικασία των ακροάσεων αποτέλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, μια πρωτόγνωρη εμπειρία για όσους παραβρέθηκαν, άκουσαν και βίωσαν την δραστική εμπειρία μετάβασης από τη στερεοφωνία στο immersive περιβάλλον ακροάσεων, είτε πρόκειται για 180, είτε (ακόμα περισσότερο) για εφαρμογή 360 μοιρών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι βιώσαμε την immersive εμπειρία, ήδη από την παρουσίαση του James (δεν ξέρω πόσοι από τους παρευρισκόμενους το παρατήρησαν αυτό), καθώς η φωνή του αναπαράγονταν από το πλησιέστερο ηχείο καθώς κινούταν εγκάρσια στο χώρο της σκηνής.
Εν συνεχεία ακολούθησαν ακροάσεις διαφόρων προγραμμάτων, από θεατρικά και μιούζικαλ, progressive και ροκ, έως το κουαρτέτο εγχόρδων που εκτελούσε το Eleanor Rigby των Beatles και το οποίο το ακούσαμε αρκετές φορές (μονοφωνικά, στερεοφωνικά και immersive με tracking στο πρώτο βιολί που παίζει τη βασική μελωδία, ενώ με αυτό ως demo περιηγηθήκαμε και στις ακουστικές προσομοιώσεις διάσημων χώρων μέσω του En_Space, ‘ακούγοντας’ το εν λόγω κουαρτέτο στο Konzerthauss της Βιέννης, στο Big Concert Hall του Stanford και στον καθεδρικό ναό του San Vitale στη Ravenna).
Είναι χαρακτηριστικό επίσης, ότι όταν το ακούς το συνηθίζεις κι όταν κάνεις mute το En-Space σου λείπει το εν λόγω περιβάλλον.
Στο δια ταύτα λοιπόν, είναι εντυπωσιακό το πόσο ξεκάθαρο είναι το soundstage που στήνεται με το Soundscape, με την αναγνώριση των πηγών – οργάνων να είναι απολύτως ξεκάθαρη, να ανοίγουν οι αποστάσεις μεταξύ των οργάνων και να ξεμπερδεύουν οι χροιές. Ο χώρος και ο χρόνος αποκτούν πλέον νέες διαστάσεις και παρότι υπάρχουν ηχεία σε περισσότερα σημεία του χώρου, εντούτοις μοιάζουν εξαφανισμένα και ο ακροατής εστιάζει αναπόσπαστος στο μουσικό δρώμενο.
Ολα αυτά στην εφαρμογή των 180 μοιρών, διότι στις 360 μοίρες ο περιβάλλον ήχος με τα εφέ που ‘τρέχουν’ περιμετρικά και ‘αγκαλιάζουν’ το χώρο ακρόασης δημιουργούν μια ακόμα πιο εντυπωσιακή εμπειρία που μπορεί να αναδείξει στο μέγιστο βαθμό μια σύνθεση, ενορχήστρωση και μουσική παραγωγή που θα έχει ‘συληφθεί’, υλοποιηθεί και στηθεί εξαρχής για 360 μοίρες. Οπως θα μπορούσε άλλωστε και να εκθέσει, την κακή σύλληψη – δημιουργία ή εκτέλεση μιας τέτοιας ‘κυκλικής’ ιδέας.
Ωστόσο, την κορυφαία εμπειρία ακρόασης (χωρίς να θέλω να αδικήσω ή να υποτιμήσω τους υπόλοιπους εξ ημών), θεωρώ ότι τη βίωσαν καλύτερα και πιο έντονα απ’ όλους μας, οι καλλιτέχνες, παραγωγοί, συνθέτες, ενορχηστρωτές, που επισκέφθηκαν το χώρο για ακροάσεις τις 3 συνολικά ημέρες που ήταν διαθέσιμο το σύστημα, κάτι που μας επιβεβαίωσε και ο Βασίλης Δρούγκας που ‘έτρεξε’ όλο αυτό το project. Και αυτό, διότι θεωρώ ότι το Soundscape και γενικότερα το Immersive περιβάλλον, αποτελεί μια τεράστια επανάσταση και καινοτομία πρωτίστως στον τομέα της σύλληψης και της σύνθεσης ενός μουσικού έργου...
Ευχαριστούμε την Telmaco και τη d&b audiotechnik για την πρόσκληση, τη φιλοξενία και κυρίως για τη διοργάνωση ενός τόσο χρήσιμου σεμιναρίου για την immersive πραγματικότητα ‘τώρα που συμβαίνει’. Ελπίζουμε όλο αυτό να άναψε τη φλόγα προκειμένου να δούμε και να ακούσουμε τέτοιες παραγωγές και στα μέρη μας, ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι και κυρίως το κοινό, να βιώσει αυτή τη μοναδική εμπειρία ακροάσεων, που στο εξωτερικό δείχνει να αποτελεί μια τάση που εξελίσσεται και γιγαντώνεται σε όλα τα επίπεδα.
Η μετεξέλιξη της στερεοφωνίας είναι ένα γεγονός που τώρα συμβαίνει και εξελίσσεται, αποτελώντας τη νέα audio πραγματικότητα που αναπόφευκτα όλοι θα βιώσουμε στο άμεσο μέλλον.
Κλείνω με την ευχή, να δούμε σύντομα στα μέρη μας κι άλλα τέτοια σεμινάρια και άλλες αντίστοιχες παρουσιάσεις και από τις υπόλοιπες εταιρίες που εμπλέκονται ενεργά με τη νέα immersive πραγματικότητα...
Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι ένα σύστημα Soundscape έχει ήδη πουληθεί στην Ελλάδα και είναι διαθέσιμο να υποστηρίξει παράγωγες που θα τολμήσουν να κάνουν την υπέρβαση.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε απευθείας με την Telmaco ή επισκεφθείτε την αντίστοιχη Soundscape σελίδα της d&b audiotechnik.
Επαφή
Telmaco SA
