Mετά την κυκλοφορία του ολοκαίνουριου άλμπουμ του “Καλύτερο Ψέμα”, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης πραγματοποίησε μια σειρά συναυλιών μέσα στον Φεβρουάριο, με το Live του Tae Kwon Do να αποτελεί και τον τελευταίο σταθμό αυτής της μίνι προωθητικής χειμερινής περιοδείας που πραγματοποιήθηκε σε κλειστούς χώρους και στάδια ανά την Ελλάδα.
Εμείς, βρεθήκαμε στην Αθηναϊκή συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη στο κλειστό του Tae Kwon Do, καλεσμένοι από τον Κώστα Κωνσταντινόπουλο της Alpha Sound, κι εκεί συναντήσαμε αρκετούς φίλους, γνωστούς και συναδέλφους, καθώς κι ένα νέο για τα Ελληνικά δεδομένα σύστημα, το J series της d&b audiotechnik της Alpha Sound, που αποτελεί και την πλέον πρόσφατη μεγάλη επένδυση που έγινε στο Ελληνικό PA. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στο ηχητικό, φωτιστικό και visual σύστημα που εγκαταστάθηκε, διότι υπάρχουν κι άλλα highlights...
Ηχος
Ξεκινώντας από τον τομέα του ήχου, το PA σύστημα που εγκαταστάθηκε για την κάλυψη ενός πραγματικά δύσκολου ηχητικά χώρου όπως το κλειστό του Tae Kwon Do, ήταν το J Series της d&b audiotechnik αποτελούμενο από 8xJ8 και 2xJ12 ανά πλευρά (σύνολο 16 J8 και 4 J12) και από 8 συνολικά J-Sub (4 σε κάθε πλευρά του PA). Χρησιμοποιήθηκαν επίσης δυο Q7 ως front fill, καθώς και 3 + 3 Q1 ως Outfill, όλα τους της d&b audiotechnik.
Αντίστοιχα στο stage χρησιμοποιήθηκαν 4 Q1 ανά πλευρά ως side fill, ενώ ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είχε μπροστά του 4 wedge μόνιτορ Μ2 επίσης της d&b audiotechnik, που χρησιμοποιούσε συμπληρωματικά καθώς το βασικό του monitor σύστημα ακρόασης ήταν μέσω των ασύρματων IEM του.
Ολα τα in ear που χρησιμοποιήθηκαν για τους μουσικούς στο stage ήταν τα ΕW300 G2 της Sennheiser, ενώ το ασύρματο μικρόφωνο που χρησιμοποιεί ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι το UHF-R της Shure με το ‘μονό’ δέκτη UR4S και την κάψα Beta 58A. Κάνοντας μια βόλτα στο stage διαπιστώσαμε ότι όλα τα DI box (δείτε σχετική φωτό) ήταν τα ενεργά AR-133 της BSS, ενώ στα τύμπανα είδαμε το σετ Beta 98D/S της Shure στα Tom, το kick drum mic Beta 52A επίσης της Shure στην κάσα μαζί με το SM91 που ήταν τοποθετημένο εσωτερικά, ενώ στο ταμπούρο χρησιμοποιήθηκε το ‘κλασικό’ SM 57 και στα O-H τα πυκνωτικά SM 81 επίσης της Shure.
Οσον αφορά τα μίξερ, στο FoH ο Γιώργος Ρουπάκας χρησιμοποίησε μια Digidesign Venue Profile, ενώ ο Γιώργος Πανωλάσκος στα μόνιτορ χρησιμοποίησε την Pro6 της Midas. Από περιφερειακά στο FoH είδαμε έναν Avalon VT 737Sp για τη φωνή του Χατζηγιάννη και δυο all time classic ψηφιακά εφέ της Lexicon, ένα PCM 70 και το vintage πλέον, Lexicon 300...
Φως
Στο φωτιστικό σύστημα μας ξενάγησε ο Γιώργος Πόρρος ο οποίος επιμελείται τους φωτισμούς του Χατζηγιάννη τα τελευταία 11 χρόνια. Το Γιώργο τον συναντήσαμε μπροστά από μια Avolites Diamond 4 με Showsafe, ενώ δεξιά του βρισκόταν μια Pearl Tiger επίσης της Avolites. Οσο για τις κεφαλές και τα υπόλοιπα φωτιστικά ‘εργαλεία’ που χρησιμοποιεί αυτά είναι 24 ΜAC 2000 Spot της Martin , 14 MAC 600 Wash, από ζεστά χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων κάμποσες μπάρες Aircraft για τον κόσμο, 6 Atomic Strobe με color changer καθώς και καπνούς της MDG.
Visual
Στο οπτικό κομμάτι υπεύθυνος είναι ακόμα ένας παλιός μας γνώριμος, ο Αλέκος Κυράνης, ο οποίος χρησιμοποιεί δυο media server της Green Hippo και συγκεκριμένα τους Hippotizer V2 και V3 (εναλλάξ) και μια κάμερα της Canon με 350άρη φακό (χειριστής ο Εύρος Παναγίδης). Ολο το περιεχόμενο (και από τους δυο Hippo και από την κάμερα) απεικονίζεται στο διάφανο LED display MiTRIX της Barco (24mm pixel pitch και 3.000 nit φωτεινότητα) που βρίσκεται αναρτημένο στην πλάτη της σκηνής, έχοντας διατάσεις 7,5 x 4,5 (πλάτος x ύψος). Οπως μας εξήγησε ο Αλέκος, η φιλοσοφία του έγκειται στο Live και το ‘παίξιμό του’ είναι αρκετά Live ώστε να είναι κάθε φορά διαφορετικό και όχι τυποποιημένο και απόλυτα συγκεκριμένο σε κάθε συναυλία.
Δυο λόγια για το Live
Το Live ήταν ένα τυπικό Live Χατζηγιάννη, με τον κόσμο που κατέκλυσε το κλειστό του Tae Kwon Do να έχει καθολική συμμετοχή και να τραγουδά μαζί του σχεδόν όλα του τα τραγούδια. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης όντας σε φούλ φόρμα, φιλοδώρησε το κοινό του με αρκετά τραγούδια από του νέο του δίσκο, καθώς και όλα του τα δυνατά classic hits ερμηνευμένα σε καινούριες - και ομολογουμένως αρκετά ενδιαφέρουσες - εκτελέσεις.
Οσο για το σύστημα, εντύπωση μου έκανε η ‘άνεση’ του J-Series και τα πολύ καλά δυναμικά του καθώς και η αναμενόμενα καλή του κάλυψη σε όλο σχεδόν το χώρο του κλειστού, τόσο στην αρένα αλλά και πάνω στις κερκίδες. Οπως μου εξήγησε άλλωστε ο Γιώργος Ρουπάκας, παρότι δεν έχει ακόμα αποκτήσει πλήρη εικόνα για το νέο στα μέρη μας σύστημα των J Series, καθώς έχει παίξει μόνο σε δύσκολους εσωτερικούς χώρους όπως ο συγκεκριμένος, το κλειστό Παλαιού Φαλήρου - Tae Kwon Do, εντούτοις μου ανέφερε ότι το σύστημα έχει μεγαλύτερη άνεση στα δυναμικά και μοιάζει να μην ‘τελειώνει’ σε σύγκριση με το σύστημα των dV-DOSC που χρησιμοποιούσε κατά κόρον σε προηγούμενες συναυλίες. Οσο για την κονσόλα, επισήμανε ότι έχει χρησιμοποιήσει όλες σχεδόν τις ψηφιακές και προτιμά τις Digidesign και Innovason λόγω χρηστικότητας κι επειδή τις γνωρίζει καλύτερα, όμως η ξεκάθαρη επιλογή του βάση ήχου είναι η Midas PRO6. Να σημειώσω ότι το ‘καθαρό’ παίξιμο της μπάντας και η αντίστοιχα ‘καθαρή’ μίξη του Ρουπάκα συνεβαλαν σ’ ένα πραγματικά καλό αποτέλεσμα σ’ έναν τόσο δύσκολο χώρο όπως το κλειστό του Tae Kwon Do που έχει ‘θάψει’ αρκετές παραγωγές...
Οσον αφορά τον τομέα του φωτισμού, για τον τρόπο που φωτίζει ο Γιώργος Πόρρος μου ανέφερε χαρακτηριστικά το εξής:
«Εχω 2 καλλιτέχνες. Ο ένας είναι ο Χατζηγιάννης και ο άλλος είναι ο κόσμος του οποίου η συμμετοχή είναι πραγματικά τεράστια, καθώς όπως θα δεις και σ’ αυτή τη συναυλία, το 80% της συναυλίας του Χατζηγιάννη είναι η συμμετοχή του κόσμου. Ανάλογα λοιπόν θα πρέπει φωτίσω και εκτός σκηνής, δηλαδή το ίδιο το κοινό και τους fans, προκειμένου να τονώσω ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή τους στη συναυλία».
Αυτό ακριβώς λοιπόν έκανε ο Γιώργος και στην πράξη, καθώς προσέχοντας λίγο τους προγραμματισμούς και τις σκηνές του, κατάλαβα πλήρως τι εννοούσε όσον αφορά την αντιμετώπιση του ‘δεύτερου καλλιτέχνη’ που και σ’ αυτή τη συναυλία είχε ως συνήθως, μεγάλη συμμετοχή. Κατά τα άλλα είχαμε ένα επίσης compact, ‘ατακαρισμένο’ και όμορφα εμπνευσμένο φωτιστικό αποτέλεσμα, χρόνια δοκιμασμένο και πολύ δουλεμένο ακόμα και στα νέα τραγούδια...
Οπτικά το transparent LED MiTRIX της Barco αποτελεί τα τελευταία χρόνια έναν από ‘τους πρωταγωνιστές’ των Live του Χατζηγιάννη, όπως και η δουλειά του Αλέκου Κυράνη, ο οποίος αρέσκεται σε Live παίξιμο και όχι στην αναπαραγωγή τυποποιημένου content…
Στο stage ο Γιώργος Πανωλάσκος για το μόνο που ανησύχησε ήταν για μια προβληματική βάση μικροφώνου, καθώς απ’ ότι είδα πέρασε μια πραγματικά ήσυχη βραδιά. Οπως είπα, όλοι οι μουσικοί έπαιζαν με in ear, ενώ για την ακρόαση του Μ. Χατζηγιάννη φρόντιζαν επιπλέον τα 4 wedge μόνιτορ της d&b καθώς και τα side fill της ίδιας εταιρίας. Ισως από τις πραγματικά σπάνιες περιπτώσεις που όλα τα μεγάφωνα μιας συναυλίας σε PA και Stage ανήκαν στον ίδιο κατασκευαστή...
Να επισημάνω επίσης ότι η εξέδρα και όλα τα υπόλοιπα παρελκόμενα (μπαριέρες, κατασκευές στο FoH κλπ) είχε τοποθετηθεί από την εταιρία του Αριστείδη Παπουτσάκη, ενώ για τη Live ηχογράφηση της συναυλίας φρόντισε το Recording Van της εταιρίας Music Delivery με τους Νίκο Καραπιπέρη και Κώστα Καλημέρη να επιμελούνται την εγγραφή...
Τέλος, την παραγωγή των συναυλιών του Μιχάλη Χατζηγιάννη είχε η εταιρία On Stage και χορηγοί επικοινωνίας ήταν οι εταιρίες: VODAFONE, POKKA και LOUX. Ευχαριστώ την Alpha Sound για την πρόσκληση και την On Stage για τη διευκόλυνση της δημοσιογραφικής κάλυψης...
Υ. Γ.
Ως επίλογο αυτής της παρουσίασης θα ήθελα να κλείσω με κάτι αισιόδοξο και περισσότερο χαρούμενο, όμως δυστυχώς οι καιροί που βιώνουμε είναι πραγματικά ΄στριγμωγμένοι΄ και αυτό ήταν το απαύγασμα της κουβέντας που είχα με πολλούς από τους επαγγελματίες του χώρου μας που συνάντησα στο εν λόγω Live, με τον καθένα να μου περιγράφει τα δεδομένα και κοινά για όλους προβλήματα, από το δικό του μετερύζι.
Ο πιο ξεκάθαρος ίσως απ’ όλους ήταν ο Γιώργος Πόρρος που πέρα από τις πληροφορίες που μου έδωσε για το σύστημα, τον εξοπλισμό και τον τρόπο που προγραμματίζει τους φωτισμούς στα Live του Χατζηγιάννη, μου ανέφερε χαρακτηριστικά, όταν φτάσαμε και στο δια ταύτα, το εξής: «ο κλάδος μας ψυχορραγεί και κάτι πρέπει να κάνουμε όλοι μας γι’ αυτό, άμεσα. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε τεχνικούς και χειριστές, αλλά σ’ αυτό που λέω συμπεριλαμβάνονται οι καλλιτέχνες, οι μουσικοί, οι παραγωγοί, οι PA εταιρίες, οι τεχνικοί, οι χειριστές, με μια λέξη: οι πάντες».
Είναι βέβαια περιττό να επισημάνω ότι όλα αυτά με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και ότι ίσως ήρθε η ώρα για μια συνολική επανεκτίμηση και επαναπροσέγγιση της όλης κατάστασης, απ’ όλους τους συντελεστές ενός Live, καθώς αυτό αποτελεί το κοινό εργασιακό πεδίο όλων μας...
Τροφή για σκέψη και κυρίως για συγκεκριμένες ενέργειες & πράξεις απ’ όλους...
Βασίλης Λαδονικόλας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
