Υπάρχουν μερικά καταξιωμένα και εμβληματικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, που ανήκουν στην ελιτ κατηγορία αυτών που ‘πρέπει οπωσδήποτε να πας τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου’. Και μεταξύ αυτών, υπάρχουν κι εκείνα στα οποία αξίζει να πάς περισσότερες από μια φορά. Αναμφίβολα το Lucca Summer Festival ανήκει σ’ αυτά που θα μπορούσες να επισκέπτεσαι κάθε χρόνο (αν έχεις φυσικά τη δυνατότητα), για δεκάδες διαφορετικούς λόγους, όπως για το ότι πραγματοποιείται στην κεντρική πλατεία της Lucca (στην πανέμορφη Τοσκάνη) στην περίφημη Piazza Napoleone, με το stage κυριολεκτικά χωμένo ανάμεσα στα ανοικτά παράθυρα και τις μεσαιωνικές κατοικίες της πλατείας, όπου συνυπάρχει αρμονικά σχεδόν ένα μήνα μαζί τους, καθώς και για το εκάστοτε line up του, που εδώ και 25 χρόνια (από το 1998) απαρτίζεται από κορυφαία ονόματα της διεθνούς ποπ – ροκ – jazz - soul σκηνής…
Στην καρδιά αυτής της πανέμορφης, μεσαιωνικής, περιστοιχισμένης από τείχη πόλης, με τα στενά γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια και τα ξέφωτα γεμάτα εκπλήξεις, στυλ, μυρωδιές και γεύσεις, όπως βολτάρεις ανέμελος, ξαφνικά ξεπροβάλει μπροστά σου σχεδόν από το πουθενά, το προφίλ της σκηνής και σε πρώτο πλάνο η outfill συστοιχία array με τα 10 L212 της dB Technologies και το πανό με τις μπάντες που συνθέτουν το φετινό line up… Την ημέρα που επισκεφθήκαμε εμείς το Lucca Summer Festival, το μουσικό μενού είχε ως πρώτο πιάτο τον τεράστιο Marcus Miller και ως headliners τους θρυλικούς Toto!
Καλεσμένοι της dB Technologies…
Και μπορεί οι χιλιάδες ‘κανονικοί’ επισκέπτες κάθε καλοκαίρι να έρχονται εδώ για τη μουσική, τις μπάντες, την πανέμορφη και ιστορική Lucca ή για όλα αυτά μαζί, εμείς οι όχι και τόσο ‘κανονικοί’ ήρθαμε για τι άλλο, για τον ήχο του φεστιβάλ και φυσικά απολαύσαμε και με το παραπάνω, όλα τα υπόλοιπα.
Η επίσκεψή μας στο φεστιβάλ κανονίστηκε από την dB Technologies, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί sound partner και συνεργάτη του Lucca Summer Festival, σε συνεννόηση & συνεργασία με την Ελληνική αντιπροσωπεία της Kariotis Audio & Lighting και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία.
Το πρόγραμμα μας εδώ στην Ιταλία ξεκίνησε από την επίσκεψη στο εργοστάσιο της dB Technologies όπου ο Enrico Gamberoni, installation department manager της εταιρίας, μας περίμενε στο χώρο ακρόασης και δοκιμών και αφού μας ξενάγησε διεξοδικά σε όλα τα τμήματα του εργοστασίου και απάντησε σε όλες τις απορίες και τις ερωτήσεις μας που αφορούσαν τη διαδικασία σχεδιασμού, παραγωγής, υλοποίησης και ελέγχου, εν συνεχεία επιστρέψαμε και πάλι στο χώρο ακροάσεων της εταιρίας για να μας ξεναγήσει στα νέα προϊόντα και να ακούσουμε μερικά από αυτά.
Οι ακροάσεις ξεκίνησαν με τα μόνιτορ σκηνής VIO W10 που είναι ένα μόνιτορ ιδιαίτερα χαμηλού προφίλ (μόλις 165mm ύψος) του οποίου η διασπορά ελέγχεται μέσω DSP και ο χρήστης μπορεί να επιλέξει λειτουργία μεταξύ default, close narrow, close wide και far και με το VIO W15Τ ένα ομοαξονικό (15ιντσο γούφερ και μια 3ιντση κόρνα) killer monitor με 4ης γενιάς ενισχυτή / επεξεργαστή και υψηλή ικανότητα απόρριψης του feedback. Οι ακροάσεις συνεχίστηκαν με το εξαιρετικό ‘μικρό’ δίδρομο ViO X205, ένα ηχείο ‘πασπαρτού’ για όλες σχεδόν τις δουλειές και συνεχίστηκαν με τη σειρά VIO X300 και τα VIO X310 και VIO X315 με το εξαιρετικό ομοαξονικό driver Dcx 464 της B&C για τις μεσαιο-υψηλές, που σημειωτέον είναι το ίδιο που φοράει το 3δρομο line array νέας γενιάς VIO L1610.
Σε στατική επίδειξη και ‘ανοικτά’ (να μας επιδεικνύουν χοάνες φόρτισης, phase plug και μεγαφωνικές μονάδες) είδαμε και τα 4 μοντέλα line array της σειράς, και συγκεκριμένα το μικρότερο VIO L208, το δίδρομο VIO L210, το ανανεωμένο 3-δρομο VIO L1610 και το μεγαλύτερο VIO L212, επίσης 3δρομο με δυο 12ιντσα γούφερ και αυτό που ουσιαστικά θα ακούγαμε (ως main σύστημα και outfills) το ίδιο βράδυ στο Lucca Summer Festival…
Ωστόσο πρίν φύγουμε μας περίμεναν και δυο ευχάριστες εκπλήξεις από τη Montarbo, με τα PA συστήματα (dual cabinet systems) της σειράς Nettuno. Είδαμε και ακούσαμε από κοντά τα Nettuno 20 (2δρομο, παθητικό με 4 8ιντσα και 3ιντση κόρνα, 90x40 διασπορά και 137dB μέγιστο SPL, με RDNET και Aurora NET software και στο ενεργό sub του με τα δυο 15ιντσα γούφερ, που μέσω ενός απλού speakon οδηγούσε τον παθητικό δορυφόρο).
Κι αν το μεσαίο Nettuno 20 ήταν δυνατό, το μεγαλύτερο μέλος της σειράς Nettuno 50 είχε ωμή δύναμη, ίδιο concept, αλλά δορυφόρο με δυο 12ιντσα και μια 3ιντση κόρνα με διασπορά 100x50. Τα συνοδά sub εδώ είναι δυο μονά 18ιντσα σε stacked ανάπτυξη. Ένα σύστημα που πρέπει να ακούσετε… Ο κύκλος των ακροάσεων εδώ έκλεισε με τα compact ενεργά Opera και τα νέα (επίσης ενεργά) Opera Reevo 212, που αποτελούν εξαιρετικές vfm λύσεις για mobile εγκαταστάσεις διαθέτοντας υψηλό SPL, εξαιρετική κάλυψη και χαμηλό βάρος. Αφήσαμε το εργοστάσιο της dB Technologies ακούγοντας τα παθητικά εγκαταστατικά της σειράς IS με προδιαγραφές IP55. Τα τετράγωνα ομοαξονικά επίσης αποτελούν μια ολοκληρωμένη πρόταση για μικρές εγκαταστάσεις που η μουσική μετράει… Κάπως έτσι αποχαιρετίσαμε τους ανθρώπους της dB Technologies εδώ στο εργοστάσιο, μπήκαμε στο van και φύγαμε γρήγορα για Lucca προκειμένου να αποφύγουμε την κίνηση και να συναντήσουμε εγκαίρως το team της dB Technologies που βρισκόταν εκεί για τις ανάγκες του φεστιβάλ…
Ένα φεστιβάλ στο κέντρο της πόλης
Όπως αναφέραμε ήδη από τον πρόλογο, το Lucca Summer Festival γίνεται στην καρδιά της Lucca στην πλατεία Piazza Napoleone. Η Lucca είναι μια παραδοσιακά μουσική πόλη και η γενέτειρα του διάσημου Ιταλού μουσικού και συνθέτη όπερας Giacomo Puccini. Εκεί μας περίμεναν ο Salvatore Curcio, sales manager της εταιρίας και οι δυο μηχανικοί και Application Engineer της εταιρίας, Andrea Brasolin και Andrea Salvioli, μαζί με τα εισιτήριά μας για τις διακεκριμένες θέσεις και το πάσο για ελεύθερη πρόσβαση στα καλούδια της hospitality (όνομα και πράγμα) area στο back stage του φεστιβάλ. Όπως είπαμε, το φεστιβάλ διεξάγεται στο ίδιο σημείο από το 1998 με την πλειονότητα των συναυλιών να λαμβάνουν χώρα στη συγκεκριμένη πλατεία, ενώ οι συναυλίες με μεγαλύτερη προσέλευση κοινού γίνονται λίγο πιο πέρα, στο ξέφωτο έξω από τα τείχη της μεσαιωνικής πόλης. Για παράδειγμα, φέτος έπαιξαν εκεί οι Eric Clapton και Ed Sheeran, ενώ όλοι οι υπόλοιποι καλλιτέχνες (Toto, Marcus Miller, Sam Smith, Mika, Diana Krall, Lenny Kravitz, Calcutta, Rod Stewart, The Smashing Pumpkins, Duran Duran, Tedua, Swedish House Mafia, Geolier) εμφανίστηκαν στo εν λόγω stage.
Το εγκατεστημένο σύστημα της dB Technologies
Το σύστημα της dB Technologies που είδαμε εγκατεστημένο στην Piazza Napoleone και βρισκόταν εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ ήταν το εξής:
24 VIOL212 ως Main σύστημα
20 VIOL212 ως outfills
5 VIO L1610 ως center fills
11 L1610s ως frontfills 4 L208 ως external frontfills
2 VIO X310 + 2 VIO X206 εκτέλεσαν χρέη outer-fills,
ενώ 20 VIO S218F + 10 S218, σε διάταξη arc array configuration και gradient stack, αποτέλεσαν τα subwoofer του συστήματος.
Ακούγοντας Marcus Miller και Toto
Ο χώρος της Piazza Napoleone είναι ένας πανέμορφος αλλά όχι και τόσο εύκολος χώρος. Φανταστείτε ένα ξέφωτο με κτίρια γύρω – γύρω, κι ένα παραλληλόγραμο venue με την σκηνή στη μεγάλη του πλευρά, που σημαίνει ότι πρόκειται για ένα venue με μεγάλο πλάτος και μικρό σχετικά μήκος. Σκεφθείτε ότι η Foh κονσόλα βρισκόταν στα 20 – 25 μέτρα από τη σκηνή και στα περίπου 50 τελείωνε το venue με τις ειδικά διαμορφωμένες υπερυψωμένες θέσεις των διακεκριμένων καλεσμένων (εκεί που καθίσαμε εμείς δηλαδή), να βρίσκονται στο τέλος του venue.
Εξ’ ού και η ενισχυμένη παρουσία των 10+10 L212 ως outfills, καθώς και η παρουσία των L1610 ως center fills για να καλυφθεί επαρκώς όλο το οριζόντιο πεδίο και να καλυφθούν οι 'τρύπες' στον οριζόντιο άξονα.
Ξεκινώντας το Live του Marcus Miller ο οποίος παίζει ένα κράμα τυπικής jazz συνδυασμένο με έντονα funk, groove και soul στοιχεία και σολιστικά μέρη που αναδεικνύουν τη δεξιοτεχνία του στο μπάσο, συνέβη το αυτονόητο. Ποιό είναι αυτό? Το επίπεδο στάθμης ήταν όσο χαμηλά έπρεπε, όλα ήταν στη θέση τους τόσο συχνοτικά αλλά και ως εικόνα, αφήνοντας τη μπάντα να γκρουβάρει και το σύστημα να αναδεικνύει τόσο το smooth παίξιμο, όσο και τα έντονα μεταβατικά του γκρουπ, μαζί με τις σολιστικές λεπτομέρειες. Η στάθμη ανέβηκε σταδιακά, μαζί με το groove της μπάντας και τη διάθεση του κοινού και όλο αυτό αναδείχθηκε με αρμονικό και μουσικό τρόπο από το σύστημα, ουσιαστικά από τα VIOL212, καθώς (ως καθήμενοι) βρισκόμασταν στα σχεδόν 45-50 μέτρα από τη σκηνή και ακούγαμε κυρίως από το αριστερό κανάλι του PA.
Το σύστημα που σημειωτέον οδηγήθηκε από μια DiGiCo Quantum 338 full set up, αποδείχθηκε μαλακό και ευχάριστο αλλά συνάμα και λεπτομερές, ανταποκρινόμενο ταχύτατα, ακόμα και σε χαμηλό SPL, στις δυναμικές του funk / groove ρυθμού της μπάντας του Marcus Miller. Εξαιρετικά αποδόθηκαν και τα πνευστά, όμως περιμέναμε τους Toto για να πάρουμε μια γεύση και από τις κιθάρες του Lucather και πρωτίστως από τα φωνητικά τους…
Οι Toto, βγήκαν άνετοι (ο Lucather με τη μπύρα του και φουλ ευδιάθετος) και ξεκίνησαν απρόσμενα δυναμικά με το ‘Girl Goodbye’. Το SPL ήταν μάλλον υψηλότερο από αυτό που έκλεισε ο Miller, αλλά μη φανταστείτε καμιά χαώδη διαφορά ανάμεσα σε support και headliner σαν αυτές που έχουμε συνηθίσει στα μέρη μας, το αντίθετο θα έλεγα και αυτό είναι κάτι που σχολιάσαμε (θετικά) μεταξύ μας. Ακούσαμε το σύστημα με φούλ μίξη λοιπόν και αυτό συνεχίστηκε με το πρώτο smash hit της βραδιάς ‘Hold the line’ που ακολούθησε. Είναι γεγονός ότι ο Foh ηχολήπτης της μπάντας χρειάστηκε 2-3 κομμάτια για να φτάσει στο απώγειο μίξης και ισορροπιών, ώστε να απολαύσουμε στο μέγιστο βαθμό αυτό που έχει να δώσει μια μπάντα με κορυφαίους μουσικούς όπως οι Toto, όλοι τους στο Live κουρμπέτι για παραπάνω από 50 χρόνια και με σπουδαίες περγαμηνές (δείτε το line up της φετινής τους περιοδείας και θα καταλάβετε).
Θα μπορούσα να γράφω σεντόνια για τη μίξη και το Live των Toto και σχεδόν τίποτα για το σύστημα της dB Technologies (δεν το ακούσαμε μόνο από τη θέση μας, αλλά κάναμε και μια βόλτα στο χώρο κατά μήκος της σκηνής και στον κάθετο άξονα) και ξέρετε γιατί? Γιατί απλούστατα δεν μας απασχόλησε ποτέ. Εκανε ακριβώς τη δουλειά που έπρεπε να κάνει, υπήρξε περιγραφικό στις χροιές και την ταχύτητα της εξέλιξης των μεταβατικών, ευχάριστο, με ικανό εύρος δυναμικών και πολύ καλό στα φωνητικά ακόμα και εκτός άξονα.
Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο σε αυτά. Οι Toto είχαν εξαιρετικά φωνητικά, κουρδισμένοι, σωστοί, με τις χιλιάδες ώρες πρόβας και παιξιμάτων να τις αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, και όλα αυτά το σύστημα τα απέδωσε με ακρίβεια, δίχως να διεκδικήσει το ρόλο του πρωταγωνιστή από τη μπάντα. Επίσης, ο ηχολήπτης τους έπαιξε με τις φωνές σχετικά ‘μέσα’ παρότι είχε αυτά τα φοβερά και δεμένα φωνητικά να διαχειριστεί, κάτι που θεωρώ επίσης θετικό στοιχείο για την αισθητική μου και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη μουσική και τον ευρύτερο ρόλο μιας μπάντας. Ναι η κιθάρα του Lucather βγήκε αρκετές φορές μπροστά στα solos του (έπαιξαν και το Little Wing του Jimi Hendrix παρεμπιπτόντως), αλλά και ποιος δεν θα την ‘έσπρωχνε’? Αν λοιπόν κάτι μας απασχόλησε (ειδικά με το Παναγιώτη Ζάχο που είχαμε αναλάβει χρέη αυτόκλητης κριτικής επιτροπής), αυτό δεν είχε ποτέ να κάνει με το σύστημα και το άκουσμα, αλλά με λεπτομέρειες της μίξης (πολύ λεπτομέρειες όμως και άκρως υποκειμενικές τελικά, αν εξαιρέσουμε τα percussion στους Toto που θα θέλαμε να τα ακούσουμε λίγο παραπάνω στη μίξη, ειδικά όταν ο ταλαντούχος πολυμουσικός Warren Ham ήταν και ως εικόνα τοποθετημένος στο κέντρο της σκηνής).
Για το VIOL212, το main σύστημα που κυρίως ακούσαμε, θα ήθελα να επισημάνω την προσοχή σας στον ειδικό θάλαμο φόρτισης που εκτελεί χρέη κυματοδηγού, των 4 μονάδων μεσαίων (6,5ιντσών με 2ιντσο πηνίο φωνής) και τη δημιουργία του επιθυμητού κυλινδρικού wavefront που έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη καταληπτότητα των μεσαίων (δηλαδή των φωνητικών πρωτίστως) αλλά και την καλύτερη διασπορά τους και εκτός άξονα, γεγονός ιδιαίτερα χρήσιμο για ένα ανοικτό και μεγάλο σε πλάτος venue σαν αυτό της Piazza Napoleone.
Μια μαγική βραδιά από κάθε άποψη, που ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο λίγο αργότερα στο hospitality area, όπου ο υπογράφων με μια μπύρα στο χέρι έκατσε στο ‘λάθος’ καναπέ, αυτόν των διοργανωτών του φεστιβάλ (googlάρετε Mimmo D'Alessandro και Adolfo Galli και θα δείτε ποιοί είναι οι κύριοι και με ποιους έχουν συνεργαστεί) με τους οποίους γνωριστήκαμε και μας είπαν δυο λόγια για το πόσο έχουν αγκαλιάσει το φεστιβάλ οι φορείς, η εκάστοτε τοπική αυτοδιοίκηση και πρωτίστως οι κάτοικοι, διότι το φεστιβάλ έβαλε για τα καλά την πόλη στο χάρτη του πανευρωπαϊκού συναυλιακού τουρισμού.
Θα ξανάρθουμε...
Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Είτε οργανωμένα, είτε μεμονωμένα, είτε προσκεκλημένοι, είτε απρόσκλητοι, το Lucca Summer Festival είναι μια μοναδική εμπειρία (όπως και η ίδια η Lucca) που όπως είπαμε αν είστε μουσικόφιλοι και festival goers οφείλετε στον εαυτό σας να την ζήσετε τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή σας.
Ευχαριστούμε την dB Technologies και τους ανθρώπους της για την πρόσκληση, καθώς και την Ελληνική αντιπροσωπεία της Kariotis Audio & Lighting για την υλοποίηση.
Ευχαριστώ επίσης τους συνοδοιπόρους, Παντελή Καριώτη, Γιώργο Καριώτη, Ρένο Παπαπάσχο, Θωμά Παπαπάσχο και Παναγιώτη Ζάχο για την καλή τους διάθεση και θετική ενέργεια, την καλή τους παρέα και τη ‘δυνατή’ ομάδα που συγκροτήσαμε, μετατρέποντας ακόμα και τις όποιες απρόσμενες δυσκολίες που συναντήσαμε με van και αεροπλάνα (και μας έβγαλαν κάπως από το πρόγραμμα), σε ευχάριστες καταστάσεις και όμορφες αναμνήσεις.
Περισσότερες πληροφορίες για τα συστήματα του Lucca Summer Festival 24 και όλων των υπόλοιπων προϊόντων της dB Technologies, θα σας δώσουν στην Kariotis Audio & Lighting…
Επαφή
Kariotis Audio & Lighting
