Αλήθεια τι γίνεται με τις ψηφιακές κονσόλες; Μικραίνουν συνεχώς σε μέγεθος, βάρος, διαστάσεις και γίνονται ακόμα καλύτερες στον τομέα των επεξεργαστών (λογικό είναι…), των μετατροπέων και των δυνατοτήτων γενικώς. Το μόνο που απομένει είναι να ξεπεραστούν και οι όποιοι εναπομείναντες ψυχολογικοί φραγμοί καθώς είναι κομμάτι δύσκολο να περιοδεύεις με μπάντα πρώτης γραμμής και να έχεις σε κοινή θέα στο FoH μιξεράκι 80 εκατοστών…
Όπως και να το κάνουμε τα παλιά αναλογικά ‘πλοία’ έδιναν άλλο status στην όλη παραγωγή και αίγλη στο γκρουπ και τον ηχολήπτη…
Με δεδομένο τον πλουραλισμό της μουσικής παραγωγής και τα άπειρα διαδικτυακά δίκτυα διανομής της, αυτό που πλέον συμβαίνει παγκοσμίως, είναι ότι παράγεται περισσότερη μουσική απ’ ότι ποτέ έως τώρα. Το οξύμωρο από την άλλη είναι ότι λεφτά πλέον στις μουσικές μπίζνες δεν βγαίνουν με την παραγωγή και την πώληση της μουσικής, αλλά πρωτίστως με την Live αναπαραγωγή της. Γι αυτό και οι εταιρίες κατασκευής μίξερ για Live περιβάλλον και εφαρμογές έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να ρίξουν στην αγορά προσιτά μίξερ για όλους. Πλέον είναι προφανές ότι οι εταιρίες όταν σχεδιάζουν και παράγουν έχουν περισσότερο στο μυαλό τους το μουσικό και τον freelancer ηχολήπτη και τεχνικό παρά τις rental εταιρίες, στις οποίες απευθυνόταν το σύνολο σχεδόν της παραγωγής τους έως πρότινος…
Δεν ξέρω να σας πω με σιγουριά αν αυτό είναι καλό ή κακό, αναμφίβολα πάντως, εκτός από συγκεκριμένες εξαιρέσεις, είναι η νέα πραγματικότητα. ¨Ηδη ξέρω μερικούς φίλους ηχολήπτες που δραστηριοποιούνται αυτόνομα που έχουν ήδη αγοράσει ή παραγγείλει τη δική τους κονσόλα. Αυτό αν το σκεφτείτε δημιουργεί ήδη μια διαφορετική δυναμική, καθώς αυτούς ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι εταιρίες κατασκευής μίξερ όταν έδιναν εντολή στα R&D τμήματά τους για ακόμα πιο μικρές και compact ψηφιακές…