Η περίφημη «Σύγκλιση» των τεχνολογιών μας έχει απασχολήσει ως έννοια εδώ και μιάμιση δεκαετία περίπου, όταν οι ρεαλιστές τεχνοκράτες πολλών εταιριών έβλεπαν ότι οι επί μέρους τεχνολογίες σε audio, video και IT τείνουν να συναντηθούν σε μια κοινή συνισταμένη, μια κοινή πλατφόρμα που προαπαιτούσε την αναδίπλωση και την αλλαγή φιλοσοφίας όλων στα χρόνια που ακολουθούσαν, αν ήθελαν να εξακολουθούν να βρίσκονται ‘στη δουλειά’...
Σήμερα εν έτη 2011 είναι προφανές ότι η Σύγκλιση των τεχνολογιών δεν περιορίστηκε στα λόγια αλλά έγινε πράξη. Το πλέον χαρακτηριστικό consumer παράδειγμα που άλλαξε τη ζωή όλων μας, είναι τα smart phones που έχουν σχεδόν αντικαταστήσει αρκετά επάξια, μια σειρά από συσκευές, όπως τις φωτογραφικές, μηχανές τις βιντεοκάμερες, τα audio players, τις παιγνιδομηχανές αρκετές από τις βασικές λειτουργίες των προσωπικών υπολογιστών κ.ο.κ. έχοντας συμπεριλάβει όλα τα παραπάνω σε μια mobile συσκευή τσέπης, όπως ένα κινητό τηλέφωνο...
Οσον αφορά την πιο βαριά βιομηχανία επαγγελματικού audio, έχει δει κι αυτή όλα αυτά τα χρόνια σημαντικές αλλαγές να λαμβάνουν χώρα στο δικό της πεδίο, όμως στις μέρες μας βιώνει ολοκληρωτικά τη μεγαλύτερη απ’ όλες. Ποιά είναι αυτή; Η Σύγκλιση μεταξύ AV και πληροφορικής που σηματοδοτεί μαζικές και ιδιαίτερα καθοριστικές αλλαγές για όλες τις εταιρίες του επαγγελματικού A/V τομέα αλλά και για όλους τους επαγγελματίες. Με λίγα λόγια ζούμε στην εποχή που το επαγγελματικό Audio-Video συνενώνεται με τον IT τομέα, δημιουργώντας ένα ουσιαστικά νέο πλαίσιο που απαιτεί την υιοθέτηση νέων τρόπων εργασίας, διορατικότητα και εγρήγορση απ’ όλους, για να μην την πατήσουμε όπως η μουσική βιομηχανία 15 χρόνια πριν...
Τι συνέβη 15 χρόνια πριν με τη μουσική βιομηχανία; Πολύ απλά είχε εφησυχάσει πλήρως με ένα καλά (όπως όλοι νόμιζαν έως εκείνη τη στιγμή) θωρακισμένο νομικό - πλαίσιο που διαχώριζε τη συσκευή αναπαραγωγής από το φορμά, προέβλεπε απαραιτήτως κινούμενα μέρη στο πρώτο και έχασε πλήρως το παιχνίδι και ‘στα χαρτιά’ όταν εμφανίστηκε το MP3όφωνο που αποτελούσε αναπαραγωγέα χωρίς κινούμενα μέρη και φορμά, μαζί σ’ ένα πακέτο. Ετσι, όπως όλοι θυμόμαστε, τα χρόνια που ακολούθησαν, οι δισκογραφικές καταστράφηκαν με αποτέλεσμα σήμερα όσες έχουν επιβιώσει να είναι σημαντικά συρρικνωμένες και σχεδόν άνευ ‘παραδοσιακού’ αντικειμένου. Τι λάθος έκαναν; Πολλά. Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι ότι δεν φρόντισαν τάχιστα να δομήσουν ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο, αλλά αναλώθηκαν στο να κατηγορήσουν ως ‘πειρατικό’ το νέο online τρόπο διανομής της μουσικής και να περιχαρακωθούν σθεναρά γύρα από τα CD τους, παρόλο που έβλεπαν ότι το ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό του καταναλωτικού κοινού τους γυρνούσε την πλάτη...
Αυτό ακριβώς λοιπόν είναι που δεν πρέπει να πάθει η pro-audio βιομηχανία στις μέρες μας, ειδικά όταν έχει διδαχθεί από τα λάθη άλλων κραταιών βιομηχανικών (όπως η μουσική). Κοινώς, πρέπει γρήγορα να δεί ότι η σύγκλιση με την βιομηχανία της πληροφορικής είναι πλέον δεδομένη, και ως εκ τούτου οφείλει να δεχθεί τη νέα τεχνολογική πλατφόρμα εργασίας και να ισχυροποιήσει το δικό της κομμάτι ανοίγοντας πλήρως δίαυλους συνεργασίας και επικοινωνίας με την IT πλευρά της τεχνολογίας, όχι μόνο στο λειτουργικό και την τεχνολογική πλατφόρμα των συσκευών, αλλά κυρίως στη νοοτροπία και το μυαλό των στελεχών της, που θα πρέπει να δουν τη σύγκλιση ως επιχειρηματική ευκαιρία και όχι ως απειλή...
Αυτό βεβαίως ισχύει όχι μόνο για τα εργοστάσια και τους κατασκευαστές, αλλά για ολόκληρη την εργασιακή αλυσίδα, από αντιπροσώπους, dealer και εγκαταστάτες, έως integrator και απλούς χειριστές. Αρκεί όλοι να δούμε τα νέα δεδομένα ως νέα επιχειρηματική ευκαιρία, κάτι που βεβαίως απαιτεί ξεβόλεμα, ανοικτό μυαλό, επαναδιοργάνωση του εργασιακού μας πλαισίου και φυσικά πολύ – πολύ δουλειά...