Οπως γινόταν λάθος η ανάπτυξη και η αποτίμηση της ευμάρειας τόσα χρόνια στα μέρη μας, εξίσου λάθος γίνεται και η διόρθωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Και πάλι έχουμε καταφέρει να κάνουμε τα νούμερα να ευημερούν και τους πολίτες να υποφέρουν, διότι δεν μπορείς από τη μια να ισχυρίζεσαι ότι τα μέτρα έφεραν με το καλημέρα θετικά αποτελέσματα (και να το αποδεικνύεις με νούμερα που αφορούν περικοπές) και στο καπάκι οι εκθέσεις των επιμελητηρίων να αναφέρουν ότι οι επιχειρήσεις κάνουν περικοπές σε δαπάνες, απολύουν εργαζόμενους, αρκετές ετοιμάζονται για λουκέτο, ενώ οι 7 στις 10 επιχειρήσεις πλέον δεν βγάζουν κέρδη...
Απλά με το να κόβεις έξοδα και να μη δημιουργείς έσοδα, παρατείνεις την ημερομηνία λήξης και τίποτα παραπάνω και τα περί κερδισμένου χρόνου που ακούω είναι τρίχες. Εκτός αν είσαι η Μέρκελ και διοικείς τη Γερμανία πράγμα που δε συμβαίνει, απ’ όσο ξέρω...
Μέσα στη γνωστή κατάσταση λοιπόν η ηλιαχτίδα και η νότα αισιοδοξίας της εβδομάδας που πέρασε και της περιόδου που ακολουθεί, λέγεται ΕΣΠΑ. Οι χρηματοδότηση επιχειρήσεων μέσω ΕΣΠΑ έχει ξεκινήσει και στο δικό μας χώρο και παρότι αρκετές εταιρίες έχουν ‘κοπεί’, άλλες τόσες είναι αυτές που έχουν πάρει την έγκριση και ξεκινούν την ενεργοποίηση των προγραμμάτων τους, που σημαίνει ότι κάτι αρχίζει να κινείται στην αγορά οπτικοακουστικού και φωτιστικού εξοπλισμού. 

Κι επειδή την περασμένη εβδομάδα έγραφα για την ανοδική πορεία "του χρηματιστηρίου" των συναυλιών, πραγματικά λυπήθηκα για το χθεσινό αρνητικό ρεκόρ της Diana Krall, καθώς ήμουν κι εγώ ανάμεσα στους 500 νοματαίους που παρακολούθησαν μια από τις καλύτερες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού στο άδειο Terra Vibe και παρότι δεν είμαι fan της jazz το ευχαριστήθηκα, αφού είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου μια συναυλία με κανονικό ήχο, κανονικά όργανα και κανονικό συναυλιακό περιβάλλον. Μια συναυλία που δεν είχε ‘πριόνια’, παραμόρφωση, κομπρέσορες με αναλογία άπειρο:1, ούτε χιτάκια κονσέρβα, αντίθετα είχε ήχο high end, μίνιμαλ εμπνευσμένα φώτα με 10 κεφαλές, τα καλύτερα contralto φωνητικά της παγκόσμιας σκηνής (με τη φωνή της Krall να είναι πραγματικά βελούδινη και σχεδόν απύθμενη σε έκταση), ένα σύστημα κουρδισμένο για σεμινάριο, και μια αισιόδοξη κυρία να μας εύχεται κουράγιο για τις δύσκολες μέρες που περνάμε (αν και πάω στοίχημα ότι η αναφορά της αυτή δεν αφορούσε μόνο τη χώρα μας). Κρίμα που όλα αυτά τα απολαύσαμε ελάχιστοι. Επίσης είναι κρίμα που πολλές δικές μας ‘φίρμες’ προκειμένου να κρατήσουν αναλλοίωτο το δικό τους παχυλό (4ψήφιο ή και 5ψήφιο ακόμα) ‘μεροκάματο’ κόβουν απ’ όσο έμαθα όχι μόν από rental-άδες (συνηθισμένοι στις περικοπές) αλλά πλέον και από μουσικούς...

Καλή εβδομάδα σε όλους...